Aanmelden Blog

Wanneer we ons eigen licht ontsteken, leven we niet langer de waarheid van anderen. We worden sterk en onafhankelijk en leren te vertrouwen op onze eigen waarheid. Dat is ware Liefde, dat is waarachtige vrijheid, opdat we in alle eenvoud een Baken van Licht kunnen zijn zonder iets te willen zijn.

Wanneer we spreken over een nieuwe wereld bedoelen we eigenlijk dat er een ander bewustzijn nodig is. Een nieuw bewustzijn om een radicale omwenteling teweeg te brengen op alle fronten. Dat betekent dat alles wat we denken te zijn, al onze ideeën, ideologieën, rituelen, geloofssystemen en overtuigingen over boord moeten. Zij zijn niet van ons. Zij zijn aangeleerd en geënt op verdeeldheid. Vanuit verdeeldheid willen we gelijk hebben, pretenderen we dat we beter of slechter zijn dan anderen, noemen we onszelf lichtwerkers, voeren we oorlog, vernietigen we de aarde en vernietigen we het ware leven.

Namaak

Er is zoveel namaak, zoveel nep in de spirituele wereld. We leven met ons hoofd in de wolken. Om de pijn van het leven in de stof niet te hoeven voelen, durven we ons niet te wortelen in de aarde. We beloven anderen de eeuwigheid terwijl we zelf in alle opzichten zoekers zijn. We zijn bang om eerlijk en oprecht te zijn. Bang om te zeggen ‘Ik weet het niet’. Bang om confrontaties aan te  gaan. Bang om gekwetst te worden. Ik noem dat de schijn van heiligheid. Om volledig vrij te zijn kunnen we nergens bij horen, geen enkele ideologie aanhangen, niets van anderen aannemen. We kunnen uitsluitend onze eigen waarheid leven en ons eigen licht laten schijnen.

De natuur

Laten we de natuur als voorbeeld nemen. De natuur is goddelijk in al haar facetten en maakt alles, liefdevol en meedogenloos, zichtbaar. Het leven en de dood gaan hand in hand. De schoonheid van het verval. Dat wat sterft voedt nieuw leven.
Ik ben onschuldig als een kind en raak mijzelf kwijt in verwondering. Wat een schitterend palet aan diversiteit en kleur heeft de schepper bedacht om deze wereld te schilderen in al haar goddelijkheid, in al haar schoonheid. Dat zou ik nooit beter kunnen doen. Dat is het mysterie, dat is het wonder. De schepping is volmaakt als we het kunnen bezien met de juiste ogen.

We projecteren ons in een ander universum zodat we met onze vinger kunnen wijzen naar anderen die zo ver nog niet zijn. We voelen ons verheven boven anderen omdat wij menen verder geëvolueerd te zijn. Waar we echter voor weglopen, waar we niet mee geconfronteerd willen worden is de angst om het donker in onszelf onder ogen te zien. De angst voor de dood.

Verzekeren

Er komt een moment dat we beseffen dat we onze toekomst niet kunnen invullen of verzekeren. Er komt een moment dat we beseffen dat we de dood niet langer buiten kunnen sluiten omdat de dood het begin en het einde is van alle leven. Er komt een moment dat we beseffen dat alle leed van de wereld ons leed is, zodat we onze ogen niet meer kunnen sluiten voor het leed van anderen. Er komt een moment dat we beseffen dat we onszelf ons hele leven hebben belazerd. We zijn woedend en die woede blijkt de motor die het ego zal vernietigen zodat we uiteindelijk vol overgave en zonder angst het leven in al haar facetten durven te vieren en omarmen.

Schaars

Zolang we menen dat liefde schaars is en dat we die moeten verdienen, zolang we menen te moeten werken om onszelf te vervolmaken. Zolang we de wijsheid van anderen prevaleren boven die van onszelf, zolang we menen dat anderen ons kunnen redden en de deur naar de hemel kunnen openen, begrijpen we niet wie we zijn en gedragen we onszelf als slaven in een wereld van ongekende mogelijkheden en overvloed. Zolang we ons blijven associëren met ziekte en niet met heelheid, zolang we niet in staat zijn de dood te omarmen, zal het leven een kwelling blijven en zullen we altijd menen dat we op alle fronten te kort schieten of gefaald hebben. We blijven onze leegte vullen met onbenullige dingen en zoeken de waarheid buiten onszelf in het navolgen van de waarheid van anderen, in kerken en synagogen, in therapieën, workshops en eindeloos vermaak. Kortom, we blijven wachten tot de verlossing van buitenaf zal komen.

Manifestatie

Het is schokkend wanneer we gaan beseffen dat de wereld zoals wij die ons voorstellen letterlijk een voorstelling is, een beeldvorming, een theaterdrama door onszelf in het leven geroepen. Hij is opgebouwd uit beelden, uit plaatjes. Kortom, een manifestatie van ons denken. Het is niet meer en niet minder dan een verslaving. Een manier om het leven interessant te laten zijn omdat we ons strontvervelen in deze huidige door ons zelfgecreëerde wereld, waarin alles al bij voorbaat is ingevuld en er weinig of geen vrije ruimte meer is om onze innerlijke waarheid te onderzoeken, laat staan onze creativiteit te beleven en te omarmen. Er is lef voor nodig om te leven. Het lef om op eigen benen te gaan staan, ons niet langer iets voor te laten kauwen maar zelf de verantwoordelijkheid te nemen voor ons eigen welbevinden. Of dat nu je gezondheid is of het behoren tot een clan waarin je jezelf niet thuis voelt of de angst om je te verbinden met iets of iemand omdat je een bepaalt idee hebt over vrijheid. Pas als we bereid zijn alle denkbeelden aan de kapstok te hangen en de moed hebben om af te dalen in de donkere kerkers van onze ziel, zullen we langzaam maar zeker gaan beseffen dat achter die denkbeeldige duisternis het licht van de waarheid al die tijd op ons heeft liggen wachten.

Alles wat we af moesten leren omdat het niet oké, niet netjes was en niet zou bijdragen aan ons geluk, aan onze plek in de wereld, zullen we weer op moeten graven en een plaats mogen geven in ons bewustzijn, in onze nieuwe wereld, in onze realiteit. Zodat we niet langer half zijn en gehandicapt, maar licht en donker en heel.

Het enige wat daarvoor nodig is, is het lef om die wereld in onszelf te ontvouwen. Die wereld, de realiteit, was er altijd al. We hebben haar bekleed met ideeën, meningen en denkbeelden en die beelden verheven tot waarheid. Puur uit overleving. Puur uit angst om niet buiten de boot te vallen. Puur uit angst om geen eenling te zijn.

Tweeling

Maar voordat je een tweeling kan worden zul je eerst het lef moeten hebben om een eenling te zijn. Je zult je eigen ruimte moeten verkennen. Hoe meer je jouw binnenwereld uitzuivert, hoe meer je bewust moet zijn dat je gekwetst kunt worden door energieën buiten jouzelf. Stop met het beschuldigen van anderen want zij weten niet wat zij doen. Tegenkrachten zijn een noodzakelijk deel van jouw opleiding. Zij dwingen je om jouw plaats te bepalen. Dus aanvaard de lessen en wees dankbaar. Bescherm jezelf zolang dit nodig is, maar weet dat je ware bescherming bestaat uit de grenzeloze ruimte in jouw hart. Hoe meer je jouw zelf gaat leven en jouw eigen licht ontsteekt, hoe groter die ruimte wordt. Liefde is het enige wapen waar geen kruid tegen gewassen is.

De weg

De weg is een weg van vallen en opstaan. Zoals een kind wat leert lopen. Het kind valt honderden keren, staat weer op en blameert niemand. Dus gewoon blijven oefenen en jezelf niet onderuit halen. En jezelf ook niet op een voetstuk plaatsen wanneer het wel lukt. Want al die veren in je kont is de inmenging van het ego die nog steeds een voetstuk wil en helpt je niet om een waarachtig Mensch te worden. Daar heb je de bescheidenheid en de eenvoud van het midden voor nodig ofwel de Weg ofwel Tao.

We ontsteken ons eigen Licht, laten gehechtheden los en genieten van Al wat Is. We leren te vertrouwen op onze eigen waarheid. Dat is Liefde, dat is waarachtige vrijheid.

Redden

We zijn niet op de wereld om anderen te redden omdat er nu eenmaal niemand gered hoeft te worden. We zijn op de wereld om onszelf te vervolmaken. De enige manier om onszelf te vervolmaken is op te houden anderen te willen redden. De enige weg om jezelf te helen is naar binnen te keren en jezelf te bevrijden uit de wereld van de dualiteit. Het licht zowel als het donker te omarmen, zonder oordeel. Dat is heelheid. Je hoeft alleen jouw innerlijk licht te ontsteken om een lichtje te kunnen zijn voor anderen. Wanneer je jouw weg bewandelt dan is jouw liefde groot genoeg en wil je niet langer iemand tegenhouden om te vallen. Omdat je weet dat we honderden keren op onze bek moeten gaan om onze innerlijke kracht te vinden. Het is niet van belang wat een ander doet. Het is uitsluitend van belang dat jij jezelf ten alle tijd in de ogen durft te kijken, zonder schaamte, zonder oordeel en zonder nog iets weg te stoppen.

Ontsteek je eigen Licht zodat we ondanks alle pijn, alle verdriet, toch in staat zullen zijn steeds opnieuw weer op te staan. Onze eigen waarheid te leven en ons innerlijk licht brandende te houden. Zodat we in alle eenvoud een Baken van Licht kunnen zijn zonder iets te willen zijn.

Liefde is Al wat Is
Yasmin

Mededelingen

We zijn inmiddels drie weken on-route met La Luz en in Ierland. Mocht je ons willen volgen, dat kan op mijn Facebook-pagina. Komende week nemen we de boot naar Spanje. As always zijn we weer op de juiste tijd op de juiste plek.

Geverifieerd door ExactMetrics