Laten we God de deur uitdoen want God is de bron van alle ellende.
Voordat je geschokt dit verhaal terzijde schuift, nodig ik je uit om rustig en ontspannen verder te lezen. Laten we het beeld wat we geschapen hebben van God de deur uitdoen, want dat beeld, datgene wat we God noemen, is de bron van alle ellende. We zeggen dat God de mens geschapen heeft naar zijn beeld en gelijkenis. De waarheid is dat wij beperkte mensen God geschapen hebben naar ons beeld en gelijkenis. Wij kleingeestige mensen zijn niet in staat om de totaliteit van God te bevatten en dat is oké. God is niet te bevatten. Maar omdat we nu eenmaal alles willen begrijpen, alles tastbaar willen maken hebben we God geprobeerd in tastbare concepten te verpakken. In beelden, in plaatjes in namen hebben we het Onnoembare, het Ongrijpbare, het Onmeetbare, het Onbegrensde teruggebracht binnen de grenzen van het menselijke begrip. En zo schiepen en schapen we dag na dag het beeld van God wat ons het beste bevalt maar wat God onwaardig is.
Atheïsten en filosofen proberen elkaar al decennialang te overtuigen van hun gelijk. De ene partij zoekt voortdurend naar bewijzen dat God niet bestaat, de andere partij zoekt voortdurend naar bewijzen dat God wel bestaat. Als God werkelijk bestond in een vorm zou Hij lachen totdat de tranen over zijn wangen liepen van plezier. Die tranen zouden ongetwijfeld na verloop van tijd veranderen in tranen van verdriet en wanhoop over zoveel onbegrip.
God als tuinman
Er is een verhaal van God als tuinman. Ik vind het een prachtig verhaal. God is als een tuinman die zijn tuin bewerkt. Hij schept zich voortdurend in allerlei vormen, mooie en minder mooie en de kern van al die scheppingen is het wonder en valt niet te ontrafelen. Door het wonder niet het wonder te laten, ontkrachten we het wonder tot het niet langer een wonder meer is. We zitten stiekem dag en nacht aan de rand van de tuin en proberen God, de tuinman, te vangen en te ontmantelen. En omdat God niet te vangen is en zich op geen enkele manier laat zien, ook niet in de vorm van de tuinman, beweren we dat God niet bestaat. Maar dat heeft niets met God te maken, laat staan met de tuinman of de tuin. Die twee zijn beiden wel degelijk een realiteit. Het heeft met onze beperkt voorstellingsvermogen te maken dat we niet voorbij de vormen kunnen kijken. Met het feit dat wij te kleingeestig zijn om ons werkelijk een voorstelling van God te maken. En dat zijn we ook, we zijn daar te kleingeestig voor.
God laat zich nu eenmaal niet vangen in een beeld, in welk beeld dan ook. Elk beeld is een regelrechte aanfluiting van God, een ontkrachting. God is de totaliteit van alle dingen en tegelijkertijd is God elke creatie apart. En omdat we nu eenmaal zo beperkt zijn vergeten we dat we rustig in de tuin kunnen gaan zitten om de tuin te ervaren. We kunnen God ervaren in de tuin, in alle creaties, in alle bloemen, in alle insecten, in alle vogels, dieren, ja zelfs in de mens! God is de tuinman en de tuin. Je zult God niet vinden gescheiden van zijn tuin. Je kunt God niet zien, je kunt God alleen maar ervaren. Door jezelf leeg te maken en jezelf te ontdoen van alle beelden, alle concepten alle creaties waar we door de eeuwen heen, door alle incarnaties heen, ons systeem mee bezoedeld hebben, zijn we dichter bij God als we ooit zijn geweest. Het vraagt om af te rekenen met het verleden. Af te rekenen met alles wat we eens als waarheid hebben aangenomen. Met alles waar we eens onze identiteit uithaalden en wat we gebruikten om onszelf te onderscheiden en te verheffen boven anderen.
Mijn God
Mijn God is het vergif, het is de bron van alle ellende, de bron van alle lijden. Mijn God is de kern dat we elkaar bevechten uit naam van diezelfde God. Mijn God is de kern dat de moslims in het noorden van Thailand besloten hebben de boeddhisten in dat gebied uit te roeien en te vermoorden totdat alleen hun gebied, hun zuivere ras, in dit geval de moslim overblijft. Mijn God is de oorzaak dat de joden Christus aan het kruis sloegen omdat ze in hun denken, in hun zelfgecreëerde beelden, bleven steken. Mijn God is de oorzaak dat de christenen zo nodig de arme negerkindertjes moesten gaan bekeren omdat hun God, de natuur, zo primitief was. Mijn God is de oorzaak dat christenen wereldwijd tempels hebben vernietigd om er de kerken van hun God op te bouwen. Mijn God is de oorzaak dat de Chinezen Tibet binnenvielen om een oude cultuur met de grond gelijk te maken. Mijn God is de oorzaak dat de Verenigde Staten van Amerika hun aanvankelijke opdracht zijn vergeten, zichzelf verheven hebben als zijnde de enige echte ware God gebaseerd op macht en geld en op de troon van God zijn gaan zitten om de wereld te laten zien dat zij het recht hebben in te grijpen in een, in hun ogen, goddeloze wereld. Moord is ineens geen moord meer wanneer het uit naam van God gebeurd. Honderden, ja duizenden mensen werden en worden dagelijks vermoord uit naam van God. Niet een van deze moordenaars verdwijnt achter slot en grendel. Niet een van deze massamoordenaars wordt aan de galg gehangen en wereldwijd vertoond op het internet. Niet een van deze massamoordenaars verdwijnt naamloos jarenlang in de dodencel om uiteindelijk de doodstraf te ondergaan, zoals mijn vriend Edward uit Texas* en vele Edwards in het goddeloze Amerika.
Beeltenissen
Dus laten we God de deur uitdoen. Laten we alle beelden die we eens gecreëerd hebben van een God en waar we onze veiligheid en onze zekerheid aan ontleenden voorgoed de deur uitdoen. Hoewel we volgens ons zeggen niet meer in een God geloven gebruiken we deze beelden nog steeds wanneer het ons uitkomt om onszelf te verheffen boven andere culturen, boven andere beschavingen. Ja, we creëren willens en wetens steeds nieuwe beelden door symbolische beeltenissen, zoals het beeld van de meester Jezus en Maria Magdalena steeds opnieuw te herscheppen en te persen in de beeltenis van een historisch figuur. Om deze nieuwe beeltenissen de ether in te slingeren als zijnde de nieuwe waarheid en ons zogenaamd te bevrijden van de beperkte beelden van weleer. Wanneer we niet bereid zijn om onszelf wakker te schudden en zelf verantwoordelijkheid te dragen voor al onze beelden, zolang we ons hoofd blijven verstoppen in het zand, zal dit blijven gebeuren. Nieuwe religies zullen zich blijven vestigen op de fundamenten van oude. We willen niet begrijpen dat goddelijke impulsen geboren worden in ieder moment en onmiddellijk zullen verstarren als we ze in vormen gaan duwen en verheffen tot waarheid. Alles wat we in het verleden verafschuwden herscheppen we elk moment opnieuw.
Is Jezus ook niet zo begonnen? Is Gautama de Boeddha ook niet zo begonnen? Nee, zij hebben geen nieuwe kerken, geen tempels gecreëerd. Zij wisten maar al te goed dat ware religie levendig en vernieuwend is, elk moment opnieuw, en nimmer in een vaste structuur gestopt kan worden. Religie is een ervaring, een belevenis, een vorm van zuiver zijn. Zij hebben op geen enkele manier een geloof of een kerk willen stichten. Het zijn hun volgelingen die dat gedaan hebben. Het christendom, het boeddhisme, de islam en alle kerken, tempels en moskeeën zijn het gevolg van een concept, van een overtuiging, en hebben in die zin niets te maken met de zuivere boodschap van de Meester Jezus, van de profeet Mohammed.
Gautama de Boeddha ging er prat op dat hij geen nieuwe religie in de wereld heeft gezet. Maar heden ten dage vind je overal boeddhistische tempels waar Boeddha geëerd wordt als een God, als een persoon.
Waarheid
Dus laten we God de deur uitdoen. Laten we alle tempels omver gooien en alle kerken afbreken. Niet daadwerkelijk maar in onszelf. Laat je niet langer bedotten door een geloof waar je jezelf aan vast bent gaan klampen om bij de veiligheid van de clan te horen. Een waarheid die niet de onze is maar die we als overlevering hebben meegekregen. Concepten zijn altijd oud en achterhaald, en God kan nooit oud zijn. God is altijd nieuw. God is altijd dit ene moment. God schept zich elk moment in nieuwe vormen. God is al die vormen en tegelijkertijd geen enkele vorm. Je kunt God niet bevatten. Je kunt God uitsluitend ervaren in al Zijn vormen, de mooie en de minder mooie, geen enkele uitgezonderd.
Dus zet jezelf niet buiten de tuin en ga niet wachten totdat de tuinman verschijnt. Zet jezelf in het midden van de tuin. Wees jezelf, wees goddelijk, en ervaar het goddelijk in alle verschillende creaties in de tuin.
Laten we ophouden met de dodelijk concepten die we eeuwenlang rondstrooien en waarmee het intellect het gepeupel onder de duim heeft proberen te houden. Laten we het valse respect voor al deze concepten rustig loslaten. Het zijn holle frasen, bij elkaar gebracht uit reeds bestaande bronnen, maar niet doorleefd door het Zelf. En God kan niet bijeen gebracht worden, God kan niet in een concept geduwd worden, God kan alleen maar rechtstreeks ervaren worden als licht, als liefde, als energie.
Ga zitten, maak jezelf leeg en laat alle beelden los. Ervaar jezelf zoals je werkelijk bent. Geen vaste vorm maar energie, vibratie, trilling, frequentie. Val uiteen in miljarden deeltjes. Voel hoe die deeltjes sneller zijn dan het licht zelf. Dat is waarheid, dat is wat je bent, dat is wat voortdurend ontstaat en vergaat – ontstaat en vergaat – ontstaat en vergaat. God is voortdurende beweging. God ontstaat en vergaat voortdurend in Zijn schepping. God is sneller dan het licht, en God is tegelijkertijd het licht zelf. God is boven alle vormen verheven en tegelijkertijd is God alle vormen. God is liefde met hoofdletters en omvat alles in zijn grenzeloze liefde, zelfs datgene wat denkt geen liefde te zijn. Want in essentie is alles liefde. Alles komt voort uit liefde, uit die Ene bron en zal uiteindelijk terugkeren in die Ene bron die liefde heet…
En er is natuurlijk niets op tegen om in de beperking van het mens zijn God te eren in een beeltenis, zolang we die nog nodig hebben. In onze gemanifesteerde vorm maken we nu eenmaal gebruik van vormen. Daar is niets op tegen zolang we weten dat het slechts beelden zijn, een vorm ver bezijden de waarheid, en een zwakke afspiegeling van de werkelijkheid. Zolang we onszelf en anderen blijven respecteren en onze beelden niet gebruiken om elkaar te bevechten, om anderen op te zadelen met onze beelden als zijnde DE waarheid, is er niets aan de hand. Zolang we onze angsten niet gebruiken om verdeeldheid en onrust te zaaien, om het recht aan te ontlenen onszelf te verheffen en anderen te onderdrukken, is er niets aan de hand.
Om Shanti,
Yasmin
