De lege stoel

door | 9 maart 2023 | Inspiraties | 7 reacties

Agenda

Het is een kleurrijk gezelschap op mijn laatste lezing in Vlissingen. Van een prachtige dertigjarige dakloze vrouw die ik deze dag langs de boulevard ontmoette, tot de spirituele zoeker en een enkeling die het meent te weten.

Weten heeft doorgaans weinig of niets te maken met de energie zijn en leven. Nog sterker, het weten kan je aardig in de weg zitten. De reis begint met alles overboord te gooien wat je meent te weten zodat je een leeg vat kunt worden voor universele waarheid. Zolang je jezelf nog verschuilt achter een vorm van religie of nieuwe-tijds-denken ben je nog niet afgedaald in de diepe wateren van je authentieke ziel en ben je nog geen Eenling geworden.

Tegenover mij zit een vrouw die zich zo te zien niet helemaal op haar gemak voelt. Naast haar is een lege stoel. Een stoel die ik niet weg mocht zetten omdat er iemand uit de ongeziene wereld kenbaar maakte aanwezig te willen zijn. Wie of wat is voor mij nog een raadsel.

Hedendaagse spiritualiteit is evenzeer een concept om te vluchten in de wereld van de tienduizend dingen als de jacht op materiele zaken. Een imago waar we anderen mee menen te moeten helpen en onszelf buiten schot kunnen houden. Helaas is de tijd voorbij dat we ons nog achter etiketten kunnen verschuilen. De ware hulpverlener heeft zichzelf bevrijdt van het hulpsyndroom en voelt zich niet meer of minder dan zijn client. Hij heeft het doen achter zich gelaten en is simpel datgene wat hij is.

Het oog van de naald

Er valt niets te bereiken. Het pad naar waarheid ofwel Samadhi is de weg zonder doel en zo simpel als het maar zijn kan. Doe niets, laat je leiden met een korte ei. Laat alles wat je ooit dacht dat jij was en waar jij je identiteit aan ontleende volledig los. Want je bent het grote niets. Oeps! En hoewel in dat niets de hele potentie van de schepping ligt besloten, is het voor een westerling niet eenvoudig om door het oog van een naald te kruipen. Het hoofd, ofwel het ego is groot en laat zich niet zonder slag of stoot aan banden leggen.

De meesten van ons weten niet beter dan dat we zijn wat we denken te zijn. Het beeld wat we van onszelf hebben gecreëerd en waarin we heilig geloven. Het beeld wat we dagelijks moeten voeden om de uiterlijke schijn in stand te houden.

Stoppen met vechten

Wanneer je zó genoeg van je zelf hebt dat je de controle niet meer overeind kunt houden, is het moment daar dat je in overgave je hoofd kunt buigen en jouw kleine ikje in handen kunt leggen van jouw goddelijke wil. Het hoofd maakt steeds minder de dienst uit en het hart neemt op natuurlijke wijze de leiding over. Het oorspronkelijke denken krijgt weer haar plaats en je laat je steeds vaker leiden door je goddelijke impulsen.

Wat als je nog maar een week te leven hebt

Plots komt de vrouw naast de lege stoel tot leven. Ze deelt het hartverscheurende proces rond het overgaan van haar tweelingzus. Door het vroegtijdig heengaan van haar zus kreeg zij de mogelijkheid om haar eigen plek in te nemen. Ze ging verhuizen en schilderen. Ik word overspoelt door ontroering en liefde en houd mijn adem in: ‘Je schildert niet alleen, jij en je zus werken samen’. En plots is het duidelijk: haar zus zit op de lege stoel.

Alleen maar genieten

‘Vanaf haar overlijden heb ik me voorgenomen om alleen maar te genieten’, zegt ze. Ik val stil. Het ware leven gaat niet over wel of niet genieten. Het ware leven gaat over het aanvaarden van Al wat Is. Willen we deze illusionaire wereld waarin we voortdurend op jacht zijn onze leegte op te vullen en onze pijn te verdringen met pijnkillers, seks, drugs en rock en rol, blijven voeden. Of is de tijd nu rijp om naar binnen te keren. Durven we in te zien dat we het ware lijden zelf hebben gecreëerd door de ontkenning van onze goddelijke afkomst, het wezenlijke in onszelf. Door onze weerstand te voeden, het leven te verdelen in goed en kwaad en te vechten tegen datgene wat we niet wensen. Kortom, het feit dat we het leven in al haar facetten niet kunnen omarmen en alles naar onze hand willen zetten is de oorzaak van het ware lijden.

Geluk is ons geboorterecht

Gelukkig zijn begint bij de simpele waarheid dat alles haar nut heeft. Dat er niets buiten ons zelf is. Dat alles zich afspeelt binnenin ons Zelf. We beginnen langzaam maar zeker te beseffen dat het nutteloos is om wat dan ook op de buitenwereld te projecteren en wie dan ook de schuld te geven. De schepping is goddelijke perfectie. Onze manier van kijken, van vorm geven en bewegen is ziek. We zijn volledig vergeten wie we zijn. Ondanks het feit dat onze uiterlijke omstandigheden beter zijn geworden, zijn we nog nooit zo ver verwijderd geweest van onze ware natuur. Nog sterker, de meeste mensen zijn volledig vergeten wie ze in wezen zijn en hebben zich volledig geassocieerd met hun  zichtbare werkelijkheid.

De waarheid in het midden

Op het moment dat we beide polen in onszelf omarmen en in het licht zetten, worden we heel. Het licht overschaduwt de duisternis. Het is onze potentie, onze ontvankelijke vrouwelijke scheppende kant die we hardnekkig hebben bevochten. Onze vrijheid, onze creativiteit die ons tot authentieke mensen, tot ware scheppers maakt. Op het moment dat we die kracht weer in onszelf initiëren en eren, laten we onze angst voor tekort en de behoefte aan de schijn van veiligheid en zekerheid los. We begrijpen dat  onze oordelen alles zeggen over onszelf en niets over de wereld buiten ons. We staan op uit het stof, worden de goden en godinnen van weleer en nemen onze rechtmatige plaats in het scheppingsverhaal weer in.

Dienstbaarheid

Dankbaar dat ik in alle eenvoud een instrument mag zijn. Hoe meer ik weet dat ik niet weet, hoe meer ik geraakt wordt door alles wat ik mag zien, mag aanraken en ervaren. En hoewel niet iedereen me aardig vindt en sommigen met een grote boog om mijn zijn en mijn boeken heen lopen, ben ik niet langer afhankelijk van goedkeuring van anderen. Ik laat me drijven door de wind, doe zonder te doen en voel me een gezegend Menschenkind.

Om Shanti,
Yasmin

 

Contact Agenda Aanmelden Blog

Ontwaken

door | 12 februari 2023 | Inspiraties | 11 reacties

– Foto Laura Diehl  

Agenda

Ontwaken gaat niet zonder slag of stoot en begint met het omarmen van jouw schaduwzijde. Dat deel in jezelf dat ligt te wachten om wakker gekust te worden zodat het mannelijke en het vrouwelijke binnenin jou kunnen samensmelten tot één. Wanneer je stopt het geluk in de buitenwereld te zoeken en de moed hebt om stil te zijn en naar binnen te keren, ga je ontdekken jouw leegte de volheid zelve is. Geluk is jouw geboorterecht en niet afhankelijk van uiterlijke omstandigheden.

Leegte

Ontwaken is niets anders dan jezelf ontdoen van je valse identiteit waar je mee bent opgezadeld door opvoeding, cultuur, religie en maatschappij. Datgene wat jij voor waarheid hebt aangenomen. Datgene wat ik zegt. Datgene waar je jouw identiteit aan ontleend. Datgene wat denkt dat jij een eiland bent en niet begrijpt dat er geen ik bestaat maar dat alles en iedereen met elkaar verbonden is. Dat deel in jou wat voortdurend op zoek is naar geluk in de buitenwereld en jouw innerlijke leegte probeert te vullen met drugs, drank, seks, bezittingen en vermaak. Maar niets van dit alles schijnt de leegte in jou te kunnen vullen. Nog sterker, het brengt je steeds verder van huis, steeds verder weg van jouw ware natuur.

Dit hele proces wordt handig ondersteunt door regering, samenleving en religie die ons voortdurend het gevoel geven dat we incompleet zijn en ons via de media voortdurend pushen om te kopen, te consumeren en te begeren. Alsof het leven een snoepreisje is. Zolang je denkt dat een opleiding of titel jou tot iemand maakt, hou je niet alleen jezelf maar ook de wereld voor de gek. Zolang je nog iets wilt zijn, zolang je nog iets moet doen om de wereld te redden zul je niet accepteren dat de schepping goddelijk perfect is. Dat er niemand gered hoeft te worden buiten jouw Zelf en dat jij mag leren om op een andere manier naar de zichtbare werkelijkheid te kijken.

Identiteit

Datgene wat jij in wezen bent is niets. Is leegte, ruimte, vibratie, trilling, bewustzijn of hoe je het maar noemen wilt. Oeps niets, dat is wel heel pijnlijk voor het ego. De angst je identiteit kwijt te raken en verstoten te worden uit de groep ligt aan de basis van de angst om te sterven. Alles in jou zal zich verzetten tot het niet langer kan en het water aan je lippen staat. De natuur helpt je een handje. Je krijgt aan burn-out, verliest je baan, je relatie. Je wordt ernstig ziek of je geliefde partner of kind sterft. Kortom, er wordt een wig gedreven in jouw verdedigingsmechanisme. Je wordt kwetsbaar, dus ontvankelijk voor jouw innerlijke stem. Het is letterlijk een kwestie van leren zwemmen of verzuipen. Op het moment dat je stopt met vechten ligt de hemel binnen je bereik. Die hoef je niet te verdienen. Die lag al die tijd al op jou te wachten.

Op het moment dat je niet langer kunt ontsnappen in de wereld der illusies. Op het moment dat je niets meer te verliezen hebt. Op het moment dat je voelt dat je kunt blijven therapeut-eren tot aan je dood maar dat je nooit die perfectie zult bereiken waarvan jij denkt dat je die moet bereiken. Op het moment dat je genoeg hebt om te vluchten van de ene workshop naar de andere, moe bent van het zoeken naar weer een andere goeroe, genoeg heb om jezelf te blijven verschuilen achter je maskers, ben je klaar voor de overgang.

Illusies

Je begint het spel der illusies te doorzien en je te onthechten van de wereld van de tienduizend dingen. Je weet dat er maar één weg is naar waarheid, naar ware vrijheid, en dat is de weg naar binnen. Je wordt de diepte ingesleurd en voor je het weet donder je in de diepe wateren van je ziel. Alles wat je onder het maaiveld hebt weggestopt, zodat je het lekker kon projecteren op anderen, laat zich niet langer wegdrukken. Op het moment dat je moe bent van het vechten en in overgave je hoofd kunt buigen, zijn daar plots die krachten in jou, lichtwezens of hoe je ze ook noemen wilt, die je helpen dragen.

Ontwaken is doorgaans een geleidelijk proces. Wanneer je het leven in al haar volheid durft te omarmen. Wanneer je vol-ledig de verantwoordelijkheid durft te nemen voor de godheid die jij in wezen bent, wanneer je het niet anders wilt laten zijn dan wat het is ben je op weg. Of beter gezegd dan ben jij de weg. Het ego zal alles in het werk stellen om jou in de driedimensionale werkelijkheid ofwel de matrix te houden. Kortom het zichtbare leven wat zo griezelig echt lijkt dat je je niet kunt voorstellen dat het de grootste leugen is waar we ooit in verstrikt zijn geraakt. Het bestaat niet eens. Het zit uitsluitend tussen onze oortjes.

Chaos

De amputatie van onze vrouwelijke kant ligt aan de basis van de chaos waarin de zichtbare wereld is beland. Een bewust geprogrammeerd spel wat ons langzaam maar zeker inlijft in de wereld van de slavernij en ons dwingt om kleur te bekennen. Chaos is een gevolg van controle en opent de weg naar een nieuwe orde. Ergens diep vanbinnen heb je het licht gezien en weet je dat er een kleine opening is om te ontsnappen. De stilte tussen twee woorden. De leegte waaruit alles vorm aanneemt.

Wanneer we murw genoeg zijn om niet meer te vluchten in de wereld van de 10.000 dingen, wanneer we bereid zijn om niet langer naar buiten te wijzen maar naar binnen te schouwen, zijn we rijp voor de overgang. Dat betekent ieder moment waakzaam zijn. Dat betekent de moed hebben om meedogenloos je eigen schaduwkant bij de wortels aan te pakken en het spel niet langer mee te spelen.

En plots ben je wakker. Je wrijft verbaasd je ogen uit en doorziet het spel. Je begrijpt niet waarvoor je al die tijd zo bang bent geweest. Je voelt je zo licht als een veertje en laat je drijven op de golven van de zee. Het leven wat achter je ligt was een nachtmerrie, een boze droom. Je bent vrij. Je bent een Eenling. Je bent waarachtig Jij.

Om Shanti
Yasmin

Contact Agenda Aanmelden Blog

Oneindig bewustzijn

door | 16 december 2022 | Inspiraties | 20 reacties

Aanmelden Blog

Waar zou ik me druk over maken wanneer ik weet dat ik oneindig bewustzijn ben, eeuwig en onsterfelijk. Ik ben Liefde. Dat is wat ik kom initiëren hier op aarde. Dat is mijn taak die me lang geleden gegeven is.

In deze tijd waarin de leugen regeert en we onze verantwoordelijkheid volledig uit handen hebben gegeven aan machten buiten ons zelf is de tijd nog nooit zo rijp geweest om op te staan en terug te eisen wat we vrijwillig en uit gemakzucht uit handen hebben gegeven. We worden als Doornroosje, laten ons wakker kussen door de Prins en slaan onze vleugels uit. We verlaten onze zelf gecreëerde gevangenis en kiezen voor de innerlijke weg naar ware vrijheid. We laten het oordelen los en ontvouwen hogere frequenties van onszelf. Het verschil tussen hemel en aarde vervaagt. Kortom, het proces van authenticiteit.

Verloochenen

Voor velen van ons is het een worsteling om onszelf te zijn onder vrienden en in familieverband. Het is van groot belang om je angst te overwinnen, je spontaniteit niet te verliezen en je uit te blijven spreken. Het gaat er niet om anderen te overtuigen van jou gelijk maar om oprecht en in waarheid te durven staan voor jouw pad. Zonder oordelen en zonder jezelf te verloochenen. Door een levend voorbeeld te zijn geef je anderen de mogelijkheid om te onderzoeken wat hun waarheid is.

Liefde

Meer en meer belichaam ik de energie die liefde heet. Mijn zijn is ruimte en neemt de ander moeiteloos mee in die liefde in ieder moment. Hetzij tijdens een spontane ontmoeting, hetzij tijdens een consult of een boekpresentatie. Wanneer ik oprecht durf te zien verbind ik me tot in de kern. Door de ander daadwerkelijk in de ogen te kijken voelt zij zich niet alleen gezien, herkend en erkend, het helingsproces kan op natuurlijke wijze een aanvang nemen. Het geschenk van deze tijd is dat het me niet langer kan schelen wat anderen van mijn onconventionele optreden vinden. Zolang ik sta in waarheid en de juiste frequentie belichaam, laat ik me niet afleiden door al het geneuzel om me heen en gaat het prima met mij. Betekent niet dat ik me niet  verdiep in wat er aan de hand is, integendeel. Weten is één ding. Mezelf ermee verbinden is iets anders. Ik probeer het leven met al haar uitdagingen te omarmen en niet te oordelen. Ik bied geen doekjes voor het bloeden en houd me niet bezig met toekomstvoorspellingen. De toekomst is dynamisch en verandert naarmate wij onze gedachten veranderen.

Dienen

Hoe dan ook, ik kwam naar de aarde om de mensheid te dienen. Ik mag aanraken, wakker schudden en mensen in verbinding brengen met hun goddelijkheid. Het hele proces gaat over bewustzijn. Over goddelijkheid en frequentie. Over weten dat we het fysieke lichaam niet zijn maar de energie die het belichaamt. Wanneer we ons verbinden met onze goddelijke frequentie verheffen we onszelf naar een hogere trilling en worden we langzaam maar zeker immuun voor al het geneuzel om ons heen. Die frequentie hebben we meegenomen toen we dit lichaam aannamen. Door ons te identificeren met onze fysieke manifestatie vergaten we onze afkomst en ervaren we een diepe onverklaarbare angst om niet goed genoeg te zijn, om er niet bij te horen. De veiligheid zoeken van wakkere mensen of andere groepjes zal ons niet redden. Dat is blijven hangen in de dimensie van materie, de wereld van afgescheidenheid. Het is nu de juiste tijd om die liefdesfrequentie in onszelf te gaan belichamen en in verbinding te zijn met Al wat Is.

Het gaat niet om de groep. Het gaat om de eenling die wakker wordt en durft te staan in waarheid. Die ziel die de moed heeft om zelf het wiel uit te vinden en niet direct naar de dokter rent om een test of een aspirine om de groeipijn van het onbekende maar niet te hoeven voelen.

Groeipijnen

Als we de pijn niet durven te omarmen, blokkeren we onze groei en zullen we de vreugde ofwel de wederopstanding niet smaken. Hoe ver hebben we ons mee laten slepen in het web van leugens, ook al weten we diep vanbinnen dat het niet klopt. Weten is één ding. Het spel niet meer meespelen is een ander hoofdstuk. Dan praat ik niet over mondkapjes, prikken of testen. Dat blijft materiele werkelijkheid.  Dan praat ik over een bewustzijnstoestand waarin we niet meer voor of tegen zijn maar gewoon zijn. Wanneer we zijn zoals de Schepper ons heeft bedoeld is er geen ruimte voor angst. Is er alleen maar dit ene moment. Ik ben het middelpunt van mijn bestaan. Ik ben de enige die kan beslissen wat goed is voor mijn lichaam en voor mijn geest.

Authentiek

We zijn op het afscheidsfeest van Paul, een oud college van Giri. Paul vond vijfentwintig jaar geleden mijn boek Weg naar het Licht op zijn bureau, daar neergelegd door Giri. Het boek inspireerde hem mateloos. Hij nam zijn ontslag en stapte uit de kudde. Paul bouwde met lef en met vallen en opstaan een authentiek leven op en omringde zich met liefdevolle mensen. Hoe kan het anders. Paul is de Liefde zelf geworden. Hij heeft zijn huis verkocht en begint met zijn geliefden een nieuw leven in de buurt van Valencia. Hartverwarmend.

Intimidatie

En ja er zullen krachten zijn die ons van alle kanten proberen te intimideren maar wat maakt het uit. We discussiëren niet meer. We wensen geen gelijk te halen. We zijn gewoon in de veilige ruimte van ons hart waarin geen voor en afkeer is. En zonder dat we het beseffen worden we in alle opzichten groter en sterker.

Om Shanti.
Yasmin

Contact Agenda Aanmelden Blog

Thuiskomen

door | 29 oktober 2022 | Inspiraties | 19 reacties

Niets is blijvend in de wereld van de tienduizend dingen. Alles wat eens vorm heeft aangenomen zal uiteindelijk weer oplossen in de grote leegte die de totale volheid in zich draagt. Verandering is het enige constante. Ook dit gaat voorbij. Elk einde is een nieuw begin. De weg die we bewandelen is eeuwig en niet onderhevig aan een fysieke dood.

Onze aardse realiteit, de wereld van de vormen, bestaat door de kracht van tegenstellingen. We worden geboren, meten onszelf een identiteit aan en voelen ons anders dan anderen. We denken in termen als goed en kwaad. We vergeten dat we in essentie één en dezelfde zijn.

Frederick Franck ontdekte de lege ruimte en benoemde het verschil tussen kijken en zien. Kijken hoort bij de aardse werkelijkheid. We zien beelden maar zijn niet verbonden met ons hart, ofwel met de grote leegte, waaruit alles ontstaat. We kijken naar het journaal. Bekijken de rampen, de moorden, de verkeersdoden. We sturen een donatie om ons geweten te sussen en gaan vervolgens door met onze alledaagse werkelijkheid.

Op het moment dat ons hart zich opent overstijgen we de driedimensionale realiteit. We voelen ons verbonden met alles en iedereen. De natuur komt tot leven. We zijn een druppel in de oceaan en tegelijktijdig de hele oceaan. Alles wat we zien ervaren we als deel van onszelf. We voelen pijn en vreugde en vol verwondering zien we de hele natuur, rondom en in ons, tot leven komen. Wanneer we iemand in de ogen kijken lossen alle ogenschijnlijke verschillen op. We krijgen steeds meer oog voor de grote leegte waaruit alle vormen tevoorschijn komen. Niet langer is ons bestaan star en statisch. Het leven wordt magisch en alles wordt een dans van energie.

Hemel en hel

Op het moment dat we de schepping gaan zien zoals die werkelijk is, beginnen we te begrijpen dat alles op mystieke wijze met elkaar is verbonden. Er is niets buiten onszelf. Mijn zichtbare werkelijkheid is een projectie van mijn innerlijke wereld. Dat verklaart waarom sommige mensen de hemel op aarde beleven en anderen het gevoel hebben dat zij de bodem van de hel hebben bereikt. We dalen af in de kerkers van onze ziel, worden langzaam maar zeker wakker en beseffen dat wij zelf verantwoordelijk zijn voor al onze scheppingen.  Al kunnen we de situatie niet altijd veranderen, we kunnen kiezen om op een andere manier te kijken ofwel te zien. We sluiten vrede met onszelf en al onze creaties.

Wakker zijn betekent niet dat je niet geprikt bent of je niet laat testen. Wakker zijn betekent dat je weet dat alles in de schepping erop gericht is om ons de weg naar huis te tonen, ook al begrijpen we het scenario niet. Het betekent dat we ons nooit of te nimmer beter voelen dan wie dan ook en zeker niet naar anderen wijzen of anderen belachelijk maken. We weten maar al te goed dat we daar eens stonden en voelen mededogen.

Bewustzijn

Wakker zijn is een kwestie van bewustzijn. Dit proces speelt zich af in de grote leegte ofwel op zielenniveau. Op dat moment weten we met een diep innerlijk weten dat de schepping goddelijke perfectie is. We begrijpen dat het leven op aarde een leerschool is. Een plek waar eenieder haar eigen blauwdruk vorm kan geven. Dat het leven bergen en dalen kent en best heftig kan zijn. Maar dat er achter deze zichtbare werkelijkheid een andere realiteit schuil gaat. We begrijpen dat we anderen kunnen ondersteunen maar niemand hoeven te redden, behalve onszelf, omdat iedereen op de juiste tijd wakker zal worden.

Inwijding

Het is nu de tijd bij uitstek om onszelf te vervolmaken en de weg naar huis te vinden. Het leven op zich is de ware inwijdingsweg. Door hoogten en dalen wordt de mens gepolijst om uiteindelijk zichzelf terug te vinden. Op dat moment realiseer je jezelf dat alles wat je ooit voor waarheid hebt aangenomen één grote leugen is. Je ziet de wereld niet langer door een roze bril maar met een heldere blik. Zoals je dat deed toen je op de wereld kwam. Je was volmaakt en onaangeraakt door de aardse realiteit. Langzaam maar zeker verdween je puurheid naar de achtergrond door je opvoeding, de maatschappij en noem maar op. Een proces wat onontkoombaar is. Je moet jezelf eerst volledig verliezen om jeZelf terug te vinden. Dan ben je terug op het punt waarop je geboren bent. Er is één verschil. Je weet nu dat je wakker bent. Je voelt niet de behoefte om je aan te sluiten bij groepjes wakkere mensen. Groepen geven een valse  schijn van veiligheid maar houden afgescheidenheid in stand. Daarom is de wakkere mens niet aangesloten bij een bepaalde groep. Zij maakt deel uit van alles en iedereen.

Thuiskomen

Zij die zo’n grote bek had dat ze zich niet liet vaccineren deed het toch. De angst om haar geliefden te verliezen was sterker dan de angst voor de dood. Ik luisterde naar haar verhaal en voelde oprecht mededogen. Nu zoveel maanden later val ik bijna van mijn stoel wanneer ik haar zie. Jeetje wat is ze mooi. Ze is thuisgekomen. Ze is waarlijk zichZelf geworden door die ene beslissing. Angst werd vertrouwen. Haar ADHD en alle psychische kenmerken zijn verdwenen. Man en dochterlief mogen prikken wat ze willen. Zij hoeft niet meer. Ze is wakker en voelt mededogen.

Zolang we nog behoefte hebben de wereld te verdelen in wakkere en slapende mensen is er binnenwerk te doen.

We zijn allemaal op weg. En die weg is er een van vallen en opstaan. Het is levenskunst om niet bang te zijn om te vallen. Om steeds opnieuw weer op te staan. Zoals kinderen dat doen. Hoe meer we vallen, hoe meer we onszelf vervolmaken en langzaam maar zeker wordt de parel vanbinnen gepolijst en begint het licht van onze ziel door onze ogen de wereld in te stralen. En de mensen herkennen jouw ziel. Je hoeft het niet van de daken te schreeuwen. Je hoeft ze niet te overtuigen van jouw gelijk. Ze voelen dat je weet. Ze worden nieuwsgierig en gaan vragen stellen. En dat is het juiste moment om jouw wijsheid te delen.

De tijd is nu

In deze tijd waarin we niet meer terug kunnen grijpen op zogenaamde zekerheden krijgen we de mogelijkheid om onze volledige potentie tot volle bloei te lagen komen. Laat je niet meesleuren door alle doemscenario’s maar ga de natuur in en ontdek de lege ruimte, de grote stilte, die alles bezield. Doorvoel jouw angst tot op het bot. Laat los wat jou niet langer dient. Creëer jouw eigen werkelijkheid. Leef de wereld die jij buiten jezelf zou willen zien. Ieder speelt zijn eigen rol in het drama wat leven heet en het is niet aan jou of mij om daarover te oordelen. Het enige wat je dient te weten is waar je zelf staat. Dat kun je spiegelen in die ander. De mens, de natuur. Zij geven jou feilloos terug wie jij bent. Om een levend voorbeeld te zijn is het enige wat we te doen hebben onszelf te omarmen. En ik heb het hier niet over buitenkant.

Verandering is het enige constante. Ook dit gaat voorbij. Elk einde is een nieuw begin. De weg die we bewandelen is eeuwig en niet onderhevig aan een fysieke dood.

Om Shanti,
Yasmin

Contact Agenda Aanmelden Blog

Inner-reset

door | 31 juli 2022 | Inspiraties | 18 reacties

Waarachtig leven gaat niet over eten of niet eten, over wel of niet geprikt zijn. Waarachtig leven gaat over gezond verstand en zelfvertrouwen, over eigen verantwoordelijkheid en ten diepste Mensch-wording.

Hoe het begon

De grenzen gingen dicht en plots waren we op weg naar onze vrienden vluchtelingen in Griekenland. Wij gingen moeiteloos voorbij alle grenzen en bleven acht maanden onderweg. Griekenland bereikten we niet. We strandden op Sardinië. Tegen alle verdrukking in wilde mijn negende boek Inner-Reset geboren worden. Waar kon dit beter gebeuren dan op dit magische eiland waar de vrouwelijke energie zo voelbaar is.

Inner-Reset

Het boek Inner-Reset vraagt om omdenken. De weg van ontwaken betekent dat we bereid zijn gebaande paden te verlaten en af te dalen in de diepe kerkers van onze ziel om weerstanden te onderzoeken. Geloof niets van wat ik zeg maar onderzoek wat voor jou waarheid is. Nemen we voor lief wat ons door ouders en opvoeders met de paplepel is ingegoten of hebben we het lef om voor onszelf te gaan staan, onze authenticiteit te leven en onze verborgen schatten te onthullen.

Durf een Rebel te zijn. Schop alle heilige huisjes om, binnenin jouw Zelf…

Ik bezie de wereld als een kind, vol verwondering. Hoe is het in godsnaam mogelijk dat we het vertrouwen in onszelf, het vertrouwen in onze intuïtie en ons voertuig volledig zijn kwijtgeraakt. Hoe is het in godsnaam mogelijk dat we ons lichaam en ons denken klakkeloos in handen hebben gegeven van zogenaamde deskundigen. Ons lichaam bevat haar unieke blauwdruk welke zich kenbaar maakt wanneer wij in ons lichaam durven te wonen en ons ermee durven te verbinden. Vanaf dat moment volgt ons genezingsproces de wijsheid van het lichaam. Wanneer we de angst voor de dood verliezen, zien we ziekte niet langer als een straf maar als een mogelijkheid om een heler en beter mens te worden.

De sleutel

Liefde voor onszelf is de sleutel. Ons lichaam is als de natuur. Hoe minder we ingrijpen, hoe minder we erin stoppen, hoe beter het functioneert. Moeder aarde natuurt gewoon door zolang wij onszelf er niet mee bemoeien. Zij transformeert elke ramp, elke uitdaging, naar harmonie.
Nog sterker, als we het lef zouden hebben alle voorschriften en beveiligingssystemen te droppen, als we het lef zouden hebben om op te houden denkbeeldige vijanden te creëren, vervalt de noodzaak om in te breken, vervalt de noodzaak om oorlog te voeren.
Kortom, onze arrogantie dat het leven anders moet zijn dan wat het is maakt dat we de wereld in alle opzichten naar onze hand willen zetten en brengt ons ver weg van de essentie van de kunst van waarachtig leven.

Alles ontstaat en vergaat voortdurend. Niets is blijvend in de wereld van de vormen. Het licht dat wij in wezen zijn kan zich niet openbaren zonder duisternis. Op het moment dat we denken dat we geboren worden is het onomkeerbaar dat we eens zullen sterven. Maar IK BEN is nimmer geboren en zal nimmer sterven.

Ik bepaal de loop van mijn leven niet. Het enige wat ik bepaal is de manier waarop ik met de dingen omga. En hoewel ik af en toe nog steeds baal of saggerijnig ben, is dat niet de essentie van mijn zijn. Mijn zijn is de pure vreugde van het Hart en niet afhankelijk van welke omstandigheden dan ook.

Mensch wording

Deze turbulente tijd is de tijd bij uitstek om de hoogst mogelijk potentie van onszelf tot volle bloei te laten komen. Om de liefde te leven die ons allen verbindt en waar geen ruimte is voor polarisatie of haat.

Sinds ik zei ‘Ik laat los ik laat God’, wordt mijn leven op magische wijze geleid. Weet dat ook jij een wonder bent, een mysterie en onbegrensd. Wanneer we wakker worden laten we ons niet langer inbedden in de matrix van de driedimensionale werkelijkheid. We laten ons zelfgecreëerde drama achter ons en leren te vertrouwen op onze eigen wijsheid. We geven ons vol vreugde over aan de stroom van het leven, overschrijden de grenzen van het onbekende en dromen onze eigen werkelijkheid.

Goden

Ze kunnen ons alles wat zichtbaar is afnemen. Ze kunnen ons opsluiten. Ze kunnen ons onder dwang vaccineren. Maar ze kunnen ons niet beletten om op te staan, onze waarheid te spreken en te leven. En dat is waar ze bang voor zijn. Dat we weer gaan leven als goden en godinnen vanuit onze onbeperkte mogelijkheden. Dat we ons niet langer laten begoochelen maar opstaan in waardigheid en onze weg bewandelen in goddelijkheid.

Vleugels

Op het moment dat we het paradijs verlieten raakten we niet alleen onze vleugels kwijt, we raakten steeds verder verwijderd van onze ware essentie. De huidige situatie in de wereld dwingt ons om keuzes te maken. We volgen klakkeloos de richtlijnen die ons langzaam maar zeker beroven van onze vrijheden, of we keren naar binnen en vinden de poort naar heelheid en ware vrijheid. Nu is het de tijd om ons te herinneren wie we in wezen zijn.

In tijden van rampen, in tijden van oorlog, kunnen we niet langer de boel voor ons uitschuiven en onze authenticiteit verbergen. Het is de hoogste tijd voor een inner-reset…

In Liefde verbonden met Al wat Is
Yasmin

 

Wees stil en weet

door | 1 juni 2021 | Inspiraties | 27 reacties

Ik ben het gat in de fluit waar de adem van Christus door beweegt. Luister naar deze muziek.
– Hafiz – Soefi

Tijdens een 21-daagse stilte periode, waarin mijn enige voeding mijn tuintje, de vogels en de ongeziene wereld waren en het fysieke lichaam op het scherp van de snede balanceerde, verbleef ik in vrede in de grenzeloze ruimte van mijn hart. Oer-vertrouwen, overgave en het proces van alchemie verlegden grenzen tussen dood en leven. Ik werd letterlijk en figuurlijk lichter en helderder.

Inzicht

Het is niet de bedoeling dat we onze kop in het zand stoppen. Het is de bedoeling dat we helder zijn, dat we durven te staan voor onze waarheid. Wat de consequentie ook mogen zijn. Realiseer jezelf dat alles wat ontstaat vergaat. Alles wat gecreëerd is, is ten dode opgeschreven. Alle materiële vormen vallen vroeg of laat uit elkaar. Maar datgene wat blijft is zuiver bewustzijn. En dat is, wat ik ben. Dat is wat jij bent. Dat is wat wij zijn.

Paradijs

De wereld zou in één klap het paradijs worden zoals de Schepper het heeft bedoeld als mensen zich op dit moment zouden realiseren wie zij in werkelijkheid zijn. Niemand zal de leugens in de buitenwereld nog geloven, wanneer er helderheid en inzicht is in onze binnenwereld.

Waarheid

Door mijn binnenwereld te transformeren creëer ik mijn eigen werkelijkheid en transformeer ik de wereld buiten mij. De weg naar vrijheid is een innerlijke weg. Het enige wapen op het pad is Liefde. Door mezelf, al mijn geloofssystemen en gehechtheden tot op het bot af te breken, sta ik dichter bij de waarheid dan ooit. Het leven is een mysterie.

Geweldloos

In deze staat van zijn is het niet langer nodig om te demonstreren. Heb het lef om eerlijk en oprecht in je eigen spiegel te kijken. Omarm wie jij in wezen bent en durf daarvoor te staan, zonder te analyseren of te oordelen. Wanneer we beseffen dat tijd en ruimte in wezen niet bestaan, kunnen we zonder fysieke aanwezigheid overal zijn en geweldloos ondersteunen wat wij wensen te ondersteunen. In stille verbondenheid met Al wat Is.

Eenheid in verscheidenheid

In Eenheid leven betekent dat ons kleine ikje niet langer centraal staat. In Eenheid leven betekent grenzen verleggen en onszelf openen voor vernieuwing. In Eenheid leven betekent dat we het donker niet ontkennen, maar niemand beschuldigen. Omdat er niemand schuldig is. Het is onwetendheid, niet meer en niet minder. In Eenheid leven betekent in verbinding zijn met alles en iedereen. Onszelf ten volle verantwoordelijk voelen voor wie we zijn, voor wie ik ben, waardoor ik zonder ogenschijnlijk iets te doen een wegwijzer kan zijn voor anderen.

Hazenpad

In tijden van diepe duisternis zijn er vele ongeziene krachten in het universum die ongeduldig staan te trappelen om onze transformatie te ondersteunen. Je kunt ze ervaren in de stille ruimte van je hart. Dit is dé tijd bij uitstek om naar binnen te keren, stil te zijn en te durven voelen. Dit is dé tijd om te kiezen voor kortstondige geluk of ons te realiseren dat de zichtbare werkelijkheid niet meer en niet minder is dan een illusie.

Het is ware levenskunst om te sterven voor je sterft. Offer het ego in het vuur van de Liefde zodat het zonder gezichtsverlies het hazenpad kan kiezen. Op dat moment verlaten we de wereld van de angst en valt er niet langer iets te vrezen. Je kunt in volle glorie, in alle eeuwigheid, voor jouw waarheid, voor jouw goddelijkheid gaan staan.

 

Het uur van de waarheid

door | 30 april 2021 | Inspiraties | 27 reacties

Leven is het meervoud van Lef. Leven betekent risico’s nemen en gebaande paden verlaten om nieuwe werelden te ontdekken.

Sinds we de verbinding met God, de Bron van alle Liefde kwijt zijn, zijn we de verbinding met onze goddelijke natuur kwijtgeraakt. We voelen niet langer de samenhang der dingen. Niet alleen is alles en iedereen in het universum met elkaar verbonden, elke daad, elke gedachte heeft haar weerslag op de totale zichtbare schepping.

Een bewust mens realiseert zich dat wij in het rijke westen voornamelijk bezig waren met ikke, ikke en de rest kan stikken. Er leek geen grens aan datgene wat we materieel konden verwezenlijken. Bracht ons dat gelukzaligheid? Nou nee, niet echt. Daarvoor gingen we de wereld in, naar India, de arme negerkindjes of de vluchtelingen. Zij hebben blijkbaar iets wat wij vergeten zijn. Ik noem het levenskunst.

Tijdelijk behuizing

Het lijden wat zich op dit moment manifesteert komt voort uit het feit dat we onszelf steeds meer identificeren met onze uiterlijke verschijningsvorm en niet met datgene wat onze tijdelijke vorm in stand houdt: ons innerlijke lichaam, het levenslicht ofwel onze ziel. Op de weg die wij bewandelen zijn we volledig vergeten wie we zijn en vertrouwen we kritiekloos de berichtgeving die niets anders beoogt dan ons volkomen in de ban van de angst te houden, zodat we ons gewillig in zullen lijven in het grotere plan.

Alles gaat voorbij

De peilloze leegte die we voelen is op geen enkele manier met materie te vullen. Onbewust hebben we onze huidige situatie gecreëerd om wakker te worden, zodat we de weg naar huis terug konden vinden. De weg naar binnen, waar het koninkrijk Gods al die tijd geduldig ligt te wachten totdat wij onszelf waardig genoeg vinden om haar te betreden.

Zie mij

We zijn voortdurend bezig om erkenning te zoeken in de buitenwereld. Ondanks onze uiterlijke weelde is het gat in ons binnenste een bodemloze put die we proberen te vullen met goederen, vermaak, de schijn van onwaarachtig leven en valse spiritualiteit. We blijven de rol spelen die onze ouders, opvoeders en maatschappij van ons verlangden: ‘Zorg dat je iets bereikt, want op jezelf ben je niets’. Het intense lijden wat dit met zich meebrengt was slechts één ademhaling verwijderd van de situatie waarin we nu zijn beland.

Ontsmetten, afstand houden, mondmaskers, testen, registratie, vaccinatie. Allemaal vormen van onreinheid, van imperfectie, welke naadloos aansluiten bij het zondige en onwaardige zelfbeeld wat de meesten van ons hebben gecreëerd. De onderliggende emotie is: ‘Ik ben niet goed genoeg. Ik kan niet voldoen aan wat jullie van mij verwachten. Ik ben zelfs niet in staat een normale griep te overleven. Het leven is te pijnlijk. Geef me medicatie en drugs zodat ik niet hoef te voelen hoe mislukt ik ben’.

Apartheid

In het afgelopen jaar zijn we zo gewend geraakt aan deze regels, dat velen er heilig in geloven. En zo hebben we twee nieuwe kerken gebouwd. De kerk van de kreupelen en de kerk van de volmaakten. De volmaakten zijn zij die het oude normaal niet los kunnen laten en zich keurig naar de regels voegen. Zij krijgen bonuspunten in de vorm van zoethoudertjes.
Ben je wakker genoeg dat je jezelf indien mogelijk aan de maatregelen onttrekt, je niet vrijwillig laat testen, laat staan vaccineren, dan behoor je tot de kreupelen, ofwel de outcast. Dan is het jouw schuld dat gezonde en kwetsbare mensen ziek worden. Hoe ongelofelijk dat moge klinken, de meeste mensen geloven daar inmiddels heilig in. En probeer daar maar eens mee te leven.

De ware weg

De enige weg die we kunnen bewandelen is de weg naar binnen om te voelen wat onze waarheid is. Jouw voertuig is een prachtig instrument dat feilloos reageert op datgene wat jij erin stopt. Ik heb het niet alleen over datgene wat je eet, maar veel meer over dat wat jij denkt. Velen van ons begrijpen niet dat gedachten krachten zijn die zich ter plekke manifesteren. Ik heb her hier niet over dwangmatige positief moeten denken, integendeel. Wanneer je de waarheid durft te zien en jouw denkbeeldige vijand in de ogen durft te kijken, kom je erachter dat je al die tijd jouw eigen vijand was.

Liefde is Al wat Is

Zij die van de daken schreeuwde dat ze nooit een prik wilde, zit tegenover mij. Ze werkt in de psychiatrie en verloor het contact met man en kind. Zij stonden lijnrecht tegenover elkaar. Ze voelde zich afgewezen en veroordeeld door collega’s. Langzaam maar zeker voelde ze zich verdwijnen in een diepzwart gat en ze dacht: ‘Als ik dan toch dood moet gaan, dan liever met mijn geliefden om me heen.
Ik luister met een open hart. Al mijn vooroordelen smelten als sneeuw voor de zon. Ik voel mededogen en sla mijn armen om haar heen. Ik zie haar ontspannen en volledig transformeren. Het gaat er niet of we wel of niet geprikt zijn. Het gaat erom dat we in liefde met elkaar kunnen zijn. We hoeven het niet altijd met elkaar eens te zijn, maar op zijn minst kunnen we leren naar elkaar te luisteren en elkaar respecteren. De eerste vraag die we zouden moeten stellen is niet: ‘Ben jij wel of niet geprikt’, maar ‘Wat heb jij nodig’.
Ware liefde, ware vrijheid is het hart dat klopt in ieder van ons en dat ons onlosmakelijk met elkaar verbindt.

Het uur van de waarheid

En dan word je wakker. De tijd dat jij nog in sprookjes geloofde die anderen je vertelden is voorbij. Jij wandelt vol vertrouwen jouw unieke pad. Dat pad heeft niets te maken met iets te willen bereiken maar veeleer met dat te zijn wat jij altijd al was: Goddelijk en grenzeloos en in alle opzichten uniek. Er is geen tweede zoals jij.

Trouw blijven aan jezelf opent de poort naar de hemel. Niet na je dood, maar op dit moment. Zodra je je beperkingen accepteert, ontvouwt zich ruimte binnen die beperkingen en kun je beginnen om jouw hemel op aarde te vestigen.

Een kleine achtertuin wordt een paradijs van oneindigheid wanneer jij het centrum durft te zijn, in plaats van de begrenzing te vormen.

De tijd is nu

Onderzoek en doorvoel jouw angst. Word heer en meester over jouw leven. Wees dankbaar voor Al wat Is. Maak van jouw lichaam jouw tempel. Binnenin jou ligt de wijsheid van eeuwen verborgen: de kracht van jouw ziel, jouw ware zijn. Open je hart als een lotusbloem en jouw innerlijke kracht zal de wereld transformeren.

Tien over twaalf

door | 21 februari 2021 | Inspiraties | 17 reacties

We staan aan de vooravond van een nieuwe tijd. Het einde van de Kali Yuga. Een grote omwenteling, waarover de ouden en de wijzen reeds spraken, vindt nu plaats. Alvorens die omwenteling daadwerkelijk plaats kan vinden, moet er een uitzuivering plaatsvinden. We kunnen nu eenmaal geen nieuwe wereld bouwen op oude fundamenten.

De geestelijke strijder strijdt zijn strijd binnenin zichzelf. Hij steekt zijn kop niet in het zand en gaat op onderzoek uit. Wanneer zijn onderzoek op angst stuit, zoals het gebruik van mondkapjes, de gevolgen van een avondklok, vaccinatie of testen, haakt hij niet af, maar daalt hij nog dieper af in de kerkers van het zelf om te doorvoelen waar hij resoneert op die angst totdat hij de angst heeft ontmanteld.

Great Reset

Angst maakt ons passief en laat ons gewillig de rol van slachtoffer innemen. Als we maar lang genoeg de absurde regels blijven volgen, dan zal alles weer normaal worden. Diep vanbinnen weten we inmiddels wel dat we nooit meer teruggaan naar het oude normaal en dat het hier niet om een virus gaat, maar om iets heel anders. We kunnen onze ogen blijven sluiten voor de werkelijkheid of we kunnen onze angst overwinnen en eigenzinnig op onderzoek uitgaan. En geloof me, dat kan schokkend zijn.

Voor velen is het niet te bevatten dat onze eigen regering, tezamen met alle wereldregeringen, een masterplan uitwerken dat rond de tweede wereldoorlog is gestart. Toen werden er zes miljoen Joden en een paar miljoen homo’s en zigeuners vernietigd. Mensen waren geschokt en zeiden: ‘Ik heb het niet geweten’. Nu kunnen we dat niet langer zeggen. We kunnen onze eigen waarheid ontdekken als we de moed hebben ons los te maken uit de kudde om op onderzoek uit te gaan.

Wanneer we onze rol van vrijwillige aanpassing blijven spelen, terwijl we diep vanbinnen weten dat we getuige zijn van de grootste leugen ooit, zijn we medeverantwoordelijk voor datgene wat er in de wereld gebeurd.

Vluchten kan niet meer

Hoewel het inmiddels ver over twaalf is, is het nooit te laat om in onze eigen spiegel te kijken. Naar binnen te keren en te voelen waar en wanneer we zijn afgehaakt. Waar hebben we de kracht van onze ziel, de liefde van ons wezen, in quarantaine gedaan. We deden religie de deur uit. Niet onbegrijpelijk, religie gaat om vormen en rituelen en is buitenkant. Maar de onzichtbare binnenkant, onze ware spiritualiteit, de kracht van het hart, de liefde en de onbegrensde stroom van Leven zijn we niet alleen gaan overschreeuwen, we hebben ook haar aan banden gelegd.

Waarheid

Spiritueel zijn betekent niet dat we onze kop in het zand steken omdat we denken dat met liefde en meditatie alles wel over zal gaan. Spiritueel zijn betekent met je voeten op de aarde staan en te durven zien wat er onder onze ogen gebeurt, zonder daar een oordeel aan te verbinden. Liefde, onvoorwaardelijke Liefde, is een enorme kracht en zij zal uiteindelijk zegenvieren. Zolang we de waarheid ontkennen en angst voelen voor een virus of de gevolgen ervan, zijn we nog niet geworteld in die Liefde en is er nog werk te doen. Zolang we onze verantwoordelijk voor ons lichaam en ons leven uit handen geven en onze deuren massaal sluiten omdat we bang zijn beboet te worden, ons leven of ons inkomen te verliezen, is er nog werk te doen.
Zolang we vanuit schuldgevoel anderen beschermen, in de ontkenning zitten en de angst ons verlamd om onze deuren open te zetten, zullen we niet alleen ons leven en ons inkomen verliezen, maar ook onze zielspotentie, de goddelijke ruimte die we in wezen zijn, het ware Leven.

Natuur

Jouw lichaam is een prachtig voertuig en heeft een intelligentie en innerlijke wijsheid waar je op mag leren vertrouwen. Hoe minder je erin stopt, hoe beter het functioneert. Soms heb je ondersteuning nodig. Ondersteuning die onze regeringen verbieden maar de natuur in overvloed biedt. Van frank en vrij ademhalen tot wandelen, van knuffelen en aanraken tot vitaminepreparaten, kruiden, homeopathie, enzovoort.

Gedachten zijn krachten. Al wat er in dat koppie van jou omgaat manifesteer je vroeg of laat in de vorm. Realiseer je dat denken gebaseerd op ik en mijn niets meer en niets minder is dan jouw ego die altijd gelijk wil hebben. Maar daarachter ligt jouw tijdloze wijsheid te wachten tot jij haar wakker kust. Daar had je vroeger een prins voor nodig, maar dat doen we nu gewoon zelf. En dan donderen we onze driedimensionale persoonlijkheid uit de matrix en gaan we onsZelf verkennen. Jeetje, dan wordt het leven pas echt de moeite waard.

Onze kinderen

Het kan niet waar zijn dat we al dat moois, nog zo verbonden met goddelijkheid en mystiek, op de wereld hebben gezet om ze angstig en monddood te laten maken.

Door onze kinderen alles te geven wat hun hartje begeert en elke oneffenheid uit de weg te ruimen, weerhouden we hen ervan om zich te ontpoppen tot weerbare mensen, bewuste spirituele wezens. Wezens die de weg bewandelen van dualiteit naar eenheid, het midden tussen goed en kwaad. Zolang ze nog te klein zijn om voor hun rechten op te komen, zijn wij het die hen, desnoods met ons eigen leven, moeten beschermen.

Lijden is als het breken van een schaal die ons ware zelf ontsluit, volgens Kahlil Gibran. Lijden opent de poort naar heelheid wanneer wij het erkennen en niet wegstoppen met medicatie, drugs en slimme techniekjes. Lijden versterkt onze weerbaarheid, zij maakt dat wij evolueren en het leven in al haar facetten kunnen ervaren. Lijden vormt de basis voor geluk en ware vreugde wanneer we het oordeel loos omarmen.

Het fysieke leven is op natuurlijke wijze begrensd door tijd en ruimte. Waarachtig Leven is een kosmisch spel van risico’s nemen, pijn, vreugde en verwondering voor het mysterie dat op geen enkele manier te verwoorden valt. Waarachtig Leven is voortdurend jouw innerlijke en uiterlijk grenzen verleggen. Dat kan alleen wanneer je de angst voor de dood voorgoed achter je hebt gelaten.

Hoger doel

Geluk is onze ware natuur. Daar hoeven we niets voor te doen. Door God de deur uit te doen verloren we een spiritueel doel in het leven. Techniek, geld en machten buiten onszelf, werden onze nieuwe goden. Onze leegte probeerden we op te vullen met bezit en vermaak. Het blijft surrogaat. Vormen zijn tijdelijk en brengen geen blijvend geluk. Hoe meer we aan onszelf toevoegen, hoe meer we ons bewust worden van onze innerlijke leegte.  In tijden van verlies, in tijden van oorlog krijgen we de mogelijkheid om onszelf te overstijgen. Het is de hoogste tijd om op te staan en onsZelf te vinden. Het is de hoogte tijd om naar huis te gaan.

De hemel op aarde

Alleen in de dimensie van zijn, van heelheid, kunnen we waarachtig bestaan. Dat is de hemel op aarde. Eenheid in verscheidenheid. Daar is vrede, Liefde, Waarheid, daar is waarachtig Leven, Vreugde en de Eeuwigheid.

 

 

All life matters

door | 8 juli 2020 | Inspiraties | 14 reacties

Zolang we niet heel zijn in onszelf, zoeken we een vijand in de buitenwereld. Zolang we ons gelijk willen halen, zijn we niet vrij van eigen pijn. Een ander haten betekent dat we onszelf niet liefhebben. Het veroorzaakt innerlijk lijden en vervreemd ons van ons zelf.

Verdeel en heers

Na jarenlange discussies over zwarte piet, wordt nu de moord op een zwarte man in USA aangegrepen om aan te tonen dat discriminatie nog steeds bestaat. We begrijpen niet dat verdeel en heers de methode is die leiders gebruiken om ons tegen elkaar op te zetten, zodat de aandacht wordt afgeleid van datgene wat er in het verborgene gebeurt.

Het is van belang dat we erkennen wat we uitgevreten hebben in het verleden. Daar hoeven we niet trots op te zijn. De Nederlanders niet, de Moren niet, de Amerikanen niet, de Afrikaners niet, de Arabieren niet en wijzelf niet.
Op het moment dat we onszelf en de ander kunnen vergeven, hoeven we ons niet langer schuldig te voelen en kunnen we een streep trekken onder het verleden, zodat we in het heden hand in hand kunnen gaan staan voor datgene wat ons allen aangaat: onze democratie, onze met bloed bevochten vrijheid.

Uitdagingen polijsten de ziel

We worden geboren als vrije wezens op die speciale plek waar we de lessen kunnen leren die onze ziel gekozen heeft om een beter en oprechter mens te worden. De weg die we bewandelen is er een van vallen en opstaan, van uitdagingen en verlangens, van verdeeldheid en verbondenheid. Het doel is niet meer en niet minder dan ons ego te overstijgen en ons in alle opzichten één te voelen met AL wat Leeft. We zijn allen broeders en zusters. We komen allen voort uit dezelfde bron. Uiteindelijk kunnen we niet meer spreken over ik en jij maar uitsluitend over wij.

Het maakt niet uit waar we geboren worden. Onschuld, vrijheid en heelheid zijn het geboorterecht van ieder mens. In plaats dat we onze kinderen eren om hun heelheid, nemen we hen stukje bij beetje alles af wat hen aan de hemel, aan totaliteit en aan perfectie herinnert. Langzaam maar zeker worden we inkadert in een dualistische wereld van goed en kwaad. Afhankelijk van waar we geboren zijn, wordt onze kleur of onze afkomst superieur.

Discriminatie is van alle tijden

Er zijn ook blanken als slaven verhandeld en ik zou zeggen dat de situatie waarin mijn vader belandde niet meer en niet minder was dan slavernij. Na de vroegtijdige dood van mijn ouders heb ik enorm met mijn gezondheid en mijn verleden geworsteld. Door niet langer iemand buiten mijzelf daar de schuld van te geven vond ik mijn zelf terug en leerde ik de kracht van vergeving. Ik dacht dat ik mijn moeder haatte, maar ik haatte mijzelf. Ik vergaf haar en gaf mezelf terug aan mezelf. Dat is pure vrijheid. Vreugde, dankbaarheid en een steeds grotere heelheid werden mijn deel. Door mezelf lief te hebben vielen alle grenzen tussen mij en die ander weg en kon ik iedereen vergeven en liefhebben. Ik ontdekte dat elke ziel hier op aarde op zoek is naar zichzelf. Ieder mens verlangt ernaar erkend en herkend te worden.

Dacht je dat het toeval is dat je in een zwart, blank of blauw lijf bent geboren? Dacht je dat het toeval is dat je de dochter van een koning bent of de zoon van een drugsdealer? Natuurlijk niet. Je ziel koos ervoor om jeZelf in alle diepte te leren kennen.

Erkenning bevrijdt ons

Het is de hoogste tijd dat blanken erkennen dat ze lang genoeg de wereld hebben gedomineerd. Maar denk nu niet dat het beter wordt als Afrika die rol over gaat nemen. Wanneer mensen macht krijgen en daar innerlijk niet klaar voor zijn, (en wie is dit wel) gaat zelfs de meest integere ziel voor de bijl.

Iedereen discrimineert

Ik zette me af tegen rijke mensen, zij hadden het in mijn ogen verdraaid gemakkelijk. Tot ik in India echte armoede zag en me realiseerde dat ik mijn verleden koesterde. Kon ik me lekker afzetten tegen de buitenwereld en hoefde ik niet de verantwoordelijkheid te nemen voor mijn binnenwereld. Dit inzicht gaf mij de mogelijkheid om eeuwig slachtoffer te blijven of heer en meester(es) te worden over mijn eigen leven. Ik koos voor het laatste.

Het is een uitdaging om in de wereld te zijn en je verworvenheden te delen met anderen, maar niet langer van de wereld te zijn.

De kunst van leven

We zijn niet op aarde gekomen om de aardse realiteit te ontvluchten. We hoeven evenmin gehecht te zijn aan lijden om het walhalla te verdienen. We zijn op aarde om ons zelf in alle opzichten te vervolmaken. Sinds ik mijn lichaam volledig bewoon en mijn denken naar de achtergrond is verdwenen, kan ik iedere ervaring omarmen. Er zijn geen goede en geen slechte ervaringen. Iedere ervaring is voedsel voor de ziel. Het leven is een godsgeschenk.

Door mezelf te omarmen, leerde ik anderen in hun ware essentie te zien en te omarmen. Ik houd van mensen. Mijn vrienden hebben alle kleuren van de regenboog. Ik doe mijn afkomst eer aan en voel me thuis bij het uitschot in onze maatschappij: de zwerver, de beachboy, de vluchteling, de kerels in de bajes en noem maar op. Wanneer we niets te verliezen hebben, wanneer er geen verleden en geen toekomst is, staan we dicht bij de Waarheid en leren we de kunst van Leven.

Alles wat we bestrijden groeit

Door te vechten tegen ziekte, creëren we een ziek lijf en een zieke maatschappij. Door te vechten tegen discriminatie, creëren we verdeeldheid. Door een ziekte te doorleven eren we niet alleen ons immuunsysteem, we worden groot en sterk. We zouden zwakkeren niet moeten beschermen, maar hen uitdagen in hun ware kracht te gaan staan. We zouden niet moeten demonstreren tegen discriminatie, we zouden moeten demonstreren voor vrijheid in verbondenheid. 

Weerspiegeling

Door ons op te laten butsten door de massamedia zijn we sinds 11 september 2001 systematisch elkaar gaan haten en wantrouwen. En niet alleen in het rijke westen. Christenen haten moslims, zwarten haten blanken, rijken haten armen en visa versa. Natuurlijk komt dat onze machthebbers goed uit.

De regering is een weerspiegeling van onszelf. Het heeft dus weinig zin om met de vinger te wijzen. De eerlijkheid gebiedt ons om naar binnen te kijken en te accepteren dat wij onze verantwoordelijkheid volledig uit handen hebben gegeven.

Makke schapen

Het is tijd dat we ophouden met polariseren. Daarmee verzwakken we onze positie en spelen we de machthebbers in de kaart. Door ons systematisch een beetje meer vrijheid te geven, laten we ons verblinden en als makke schapen naar de slachtbank leiden. Tot we murw genoeg zijn om die noodmaatregel en zelfs de verplichte vaccinatie te accepteren. We zien voor het gemak maar even over het hoofd dat dit niet alleen het einde is van onze vrijheid, maar ook van onze democratie.

De kunst van niet weten

Voor alle duidelijkheid, we kunnen niet terug naar het verleden. Het is hoog tijd dat we onder ogen zien dat we niet alleen elkaar, maar vooral onze aarde hebben uitgebuit. Hoog tijd voor een nieuwe wereldorde, een nieuw moraal.
Natuurlijk weten we nog niet hoe we dit in gaan kleuren. We mogen leren de kunst van het niet weten te omarmen. Als het verlangen groot genoeg is, we actief blijven dromen en de Liefde die we in wezen zijn samen bundelen,  kunnen we deze tijd vol vertrouwen tegemoet treden als het grootste avontuur ooit.

Slachtoffer zijn is een keuze

Stoppen anderen te beschuldigen is moeilijk. Je geeft je slachtofferrol op, je valse gevoel van veiligheid. Dat is ware spiritualiteit. In alle opzichten verantwoordelijkheid nemen voor het resultaat van jouw zijn. Wanneer we onze verloren vrouwelijk kant opnieuw initiëren en integreren, in onszelf en in de samenleving, voelen we een diepe verwondering voor de schepping en al haar schepselen.

Het ware leven

In essentie worden we allemaal naakt geboren en zijn we een en dezelfde. Als je dit in alle diepte durft te voelen, heb je geen behoefte meer om met je vinger naar wie dan ook te wijzen. Niemand kent de blauwdruk van de ander.

Wanneer we ophouden het verleden op te rakelen, kunnen we onze handen ineenslaan en onze harten in Liefde verbinden, zodat we samen kunnen staan voor het meest waardevolle wat we op aarde kunnen verwerven: Broeder- en zusterschap. Het ware Leven kan zich uitsluitend ontvouwen in vrijheid. Liefde is eenheid in verscheidenheid en kleurt de wereld een tikkie mooier.

 

 

 

Geverifieerd door ExactMetrics