Oneindig bewustzijn

door | 16 december 2022 | Inspiraties | 20 reacties

Aanmelden Blog

Waar zou ik me druk over maken wanneer ik weet dat ik oneindig bewustzijn ben, eeuwig en onsterfelijk. Ik ben Liefde. Dat is wat ik kom initiëren hier op aarde. Dat is mijn taak die me lang geleden gegeven is.

In deze tijd waarin de leugen regeert en we onze verantwoordelijkheid volledig uit handen hebben gegeven aan machten buiten ons zelf is de tijd nog nooit zo rijp geweest om op te staan en terug te eisen wat we vrijwillig en uit gemakzucht uit handen hebben gegeven. We worden als Doornroosje, laten ons wakker kussen door de Prins en slaan onze vleugels uit. We verlaten onze zelf gecreëerde gevangenis en kiezen voor de innerlijke weg naar ware vrijheid. We laten het oordelen los en ontvouwen hogere frequenties van onszelf. Het verschil tussen hemel en aarde vervaagt. Kortom, het proces van authenticiteit.

Verloochenen

Voor velen van ons is het een worsteling om onszelf te zijn onder vrienden en in familieverband. Het is van groot belang om je angst te overwinnen, je spontaniteit niet te verliezen en je uit te blijven spreken. Het gaat er niet om anderen te overtuigen van jou gelijk maar om oprecht en in waarheid te durven staan voor jouw pad. Zonder oordelen en zonder jezelf te verloochenen. Door een levend voorbeeld te zijn geef je anderen de mogelijkheid om te onderzoeken wat hun waarheid is.

Liefde

Meer en meer belichaam ik de energie die liefde heet. Mijn zijn is ruimte en neemt de ander moeiteloos mee in die liefde in ieder moment. Hetzij tijdens een spontane ontmoeting, hetzij tijdens een consult of een boekpresentatie. Wanneer ik oprecht durf te zien verbind ik me tot in de kern. Door de ander daadwerkelijk in de ogen te kijken voelt zij zich niet alleen gezien, herkend en erkend, het helingsproces kan op natuurlijke wijze een aanvang nemen. Het geschenk van deze tijd is dat het me niet langer kan schelen wat anderen van mijn onconventionele optreden vinden. Zolang ik sta in waarheid en de juiste frequentie belichaam, laat ik me niet afleiden door al het geneuzel om me heen en gaat het prima met mij. Betekent niet dat ik me niet  verdiep in wat er aan de hand is, integendeel. Weten is één ding. Mezelf ermee verbinden is iets anders. Ik probeer het leven met al haar uitdagingen te omarmen en niet te oordelen. Ik bied geen doekjes voor het bloeden en houd me niet bezig met toekomstvoorspellingen. De toekomst is dynamisch en verandert naarmate wij onze gedachten veranderen.

Dienen

Hoe dan ook, ik kwam naar de aarde om de mensheid te dienen. Ik mag aanraken, wakker schudden en mensen in verbinding brengen met hun goddelijkheid. Het hele proces gaat over bewustzijn. Over goddelijkheid en frequentie. Over weten dat we het fysieke lichaam niet zijn maar de energie die het belichaamt. Wanneer we ons verbinden met onze goddelijke frequentie verheffen we onszelf naar een hogere trilling en worden we langzaam maar zeker immuun voor al het geneuzel om ons heen. Die frequentie hebben we meegenomen toen we dit lichaam aannamen. Door ons te identificeren met onze fysieke manifestatie vergaten we onze afkomst en ervaren we een diepe onverklaarbare angst om niet goed genoeg te zijn, om er niet bij te horen. De veiligheid zoeken van wakkere mensen of andere groepjes zal ons niet redden. Dat is blijven hangen in de dimensie van materie, de wereld van afgescheidenheid. Het is nu de juiste tijd om die liefdesfrequentie in onszelf te gaan belichamen en in verbinding te zijn met Al wat Is.

Het gaat niet om de groep. Het gaat om de eenling die wakker wordt en durft te staan in waarheid. Die ziel die de moed heeft om zelf het wiel uit te vinden en niet direct naar de dokter rent om een test of een aspirine om de groeipijn van het onbekende maar niet te hoeven voelen.

Groeipijnen

Als we de pijn niet durven te omarmen, blokkeren we onze groei en zullen we de vreugde ofwel de wederopstanding niet smaken. Hoe ver hebben we ons mee laten slepen in het web van leugens, ook al weten we diep vanbinnen dat het niet klopt. Weten is één ding. Het spel niet meer meespelen is een ander hoofdstuk. Dan praat ik niet over mondkapjes, prikken of testen. Dat blijft materiele werkelijkheid.  Dan praat ik over een bewustzijnstoestand waarin we niet meer voor of tegen zijn maar gewoon zijn. Wanneer we zijn zoals de Schepper ons heeft bedoeld is er geen ruimte voor angst. Is er alleen maar dit ene moment. Ik ben het middelpunt van mijn bestaan. Ik ben de enige die kan beslissen wat goed is voor mijn lichaam en voor mijn geest.

Authentiek

We zijn op het afscheidsfeest van Paul, een oud college van Giri. Paul vond vijfentwintig jaar geleden mijn boek Weg naar het Licht op zijn bureau, daar neergelegd door Giri. Het boek inspireerde hem mateloos. Hij nam zijn ontslag en stapte uit de kudde. Paul bouwde met lef en met vallen en opstaan een authentiek leven op en omringde zich met liefdevolle mensen. Hoe kan het anders. Paul is de Liefde zelf geworden. Hij heeft zijn huis verkocht en begint met zijn geliefden een nieuw leven in de buurt van Valencia. Hartverwarmend.

Intimidatie

En ja er zullen krachten zijn die ons van alle kanten proberen te intimideren maar wat maakt het uit. We discussiëren niet meer. We wensen geen gelijk te halen. We zijn gewoon in de veilige ruimte van ons hart waarin geen voor en afkeer is. En zonder dat we het beseffen worden we in alle opzichten groter en sterker.

Om Shanti.
Yasmin

Contact Agenda Aanmelden Blog

Thuiskomen

door | 29 oktober 2022 | Inspiraties | 19 reacties

Niets is blijvend in de wereld van de tienduizend dingen. Alles wat eens vorm heeft aangenomen zal uiteindelijk weer oplossen in de grote leegte die de totale volheid in zich draagt. Verandering is het enige constante. Ook dit gaat voorbij. Elk einde is een nieuw begin. De weg die we bewandelen is eeuwig en niet onderhevig aan een fysieke dood.

Onze aardse realiteit, de wereld van de vormen, bestaat door de kracht van tegenstellingen. We worden geboren, meten onszelf een identiteit aan en voelen ons anders dan anderen. We denken in termen als goed en kwaad. We vergeten dat we in essentie één en dezelfde zijn.

Frederick Franck ontdekte de lege ruimte en benoemde het verschil tussen kijken en zien. Kijken hoort bij de aardse werkelijkheid. We zien beelden maar zijn niet verbonden met ons hart, ofwel met de grote leegte, waaruit alles ontstaat. We kijken naar het journaal. Bekijken de rampen, de moorden, de verkeersdoden. We sturen een donatie om ons geweten te sussen en gaan vervolgens door met onze alledaagse werkelijkheid.

Op het moment dat ons hart zich opent overstijgen we de driedimensionale realiteit. We voelen ons verbonden met alles en iedereen. De natuur komt tot leven. We zijn een druppel in de oceaan en tegelijktijdig de hele oceaan. Alles wat we zien ervaren we als deel van onszelf. We voelen pijn en vreugde en vol verwondering zien we de hele natuur, rondom en in ons, tot leven komen. Wanneer we iemand in de ogen kijken lossen alle ogenschijnlijke verschillen op. We krijgen steeds meer oog voor de grote leegte waaruit alle vormen tevoorschijn komen. Niet langer is ons bestaan star en statisch. Het leven wordt magisch en alles wordt een dans van energie.

Hemel en hel

Op het moment dat we de schepping gaan zien zoals die werkelijk is, beginnen we te begrijpen dat alles op mystieke wijze met elkaar is verbonden. Er is niets buiten onszelf. Mijn zichtbare werkelijkheid is een projectie van mijn innerlijke wereld. Dat verklaart waarom sommige mensen de hemel op aarde beleven en anderen het gevoel hebben dat zij de bodem van de hel hebben bereikt. We dalen af in de kerkers van onze ziel, worden langzaam maar zeker wakker en beseffen dat wij zelf verantwoordelijk zijn voor al onze scheppingen.  Al kunnen we de situatie niet altijd veranderen, we kunnen kiezen om op een andere manier te kijken ofwel te zien. We sluiten vrede met onszelf en al onze creaties.

Wakker zijn betekent niet dat je niet geprikt bent of je niet laat testen. Wakker zijn betekent dat je weet dat alles in de schepping erop gericht is om ons de weg naar huis te tonen, ook al begrijpen we het scenario niet. Het betekent dat we ons nooit of te nimmer beter voelen dan wie dan ook en zeker niet naar anderen wijzen of anderen belachelijk maken. We weten maar al te goed dat we daar eens stonden en voelen mededogen.

Bewustzijn

Wakker zijn is een kwestie van bewustzijn. Dit proces speelt zich af in de grote leegte ofwel op zielenniveau. Op dat moment weten we met een diep innerlijk weten dat de schepping goddelijke perfectie is. We begrijpen dat het leven op aarde een leerschool is. Een plek waar eenieder haar eigen blauwdruk vorm kan geven. Dat het leven bergen en dalen kent en best heftig kan zijn. Maar dat er achter deze zichtbare werkelijkheid een andere realiteit schuil gaat. We begrijpen dat we anderen kunnen ondersteunen maar niemand hoeven te redden, behalve onszelf, omdat iedereen op de juiste tijd wakker zal worden.

Inwijding

Het is nu de tijd bij uitstek om onszelf te vervolmaken en de weg naar huis te vinden. Het leven op zich is de ware inwijdingsweg. Door hoogten en dalen wordt de mens gepolijst om uiteindelijk zichzelf terug te vinden. Op dat moment realiseer je jezelf dat alles wat je ooit voor waarheid hebt aangenomen één grote leugen is. Je ziet de wereld niet langer door een roze bril maar met een heldere blik. Zoals je dat deed toen je op de wereld kwam. Je was volmaakt en onaangeraakt door de aardse realiteit. Langzaam maar zeker verdween je puurheid naar de achtergrond door je opvoeding, de maatschappij en noem maar op. Een proces wat onontkoombaar is. Je moet jezelf eerst volledig verliezen om jeZelf terug te vinden. Dan ben je terug op het punt waarop je geboren bent. Er is één verschil. Je weet nu dat je wakker bent. Je voelt niet de behoefte om je aan te sluiten bij groepjes wakkere mensen. Groepen geven een valse  schijn van veiligheid maar houden afgescheidenheid in stand. Daarom is de wakkere mens niet aangesloten bij een bepaalde groep. Zij maakt deel uit van alles en iedereen.

Thuiskomen

Zij die zo’n grote bek had dat ze zich niet liet vaccineren deed het toch. De angst om haar geliefden te verliezen was sterker dan de angst voor de dood. Ik luisterde naar haar verhaal en voelde oprecht mededogen. Nu zoveel maanden later val ik bijna van mijn stoel wanneer ik haar zie. Jeetje wat is ze mooi. Ze is thuisgekomen. Ze is waarlijk zichZelf geworden door die ene beslissing. Angst werd vertrouwen. Haar ADHD en alle psychische kenmerken zijn verdwenen. Man en dochterlief mogen prikken wat ze willen. Zij hoeft niet meer. Ze is wakker en voelt mededogen.

Zolang we nog behoefte hebben de wereld te verdelen in wakkere en slapende mensen is er binnenwerk te doen.

We zijn allemaal op weg. En die weg is er een van vallen en opstaan. Het is levenskunst om niet bang te zijn om te vallen. Om steeds opnieuw weer op te staan. Zoals kinderen dat doen. Hoe meer we vallen, hoe meer we onszelf vervolmaken en langzaam maar zeker wordt de parel vanbinnen gepolijst en begint het licht van onze ziel door onze ogen de wereld in te stralen. En de mensen herkennen jouw ziel. Je hoeft het niet van de daken te schreeuwen. Je hoeft ze niet te overtuigen van jouw gelijk. Ze voelen dat je weet. Ze worden nieuwsgierig en gaan vragen stellen. En dat is het juiste moment om jouw wijsheid te delen.

De tijd is nu

In deze tijd waarin we niet meer terug kunnen grijpen op zogenaamde zekerheden krijgen we de mogelijkheid om onze volledige potentie tot volle bloei te lagen komen. Laat je niet meesleuren door alle doemscenario’s maar ga de natuur in en ontdek de lege ruimte, de grote stilte, die alles bezield. Doorvoel jouw angst tot op het bot. Laat los wat jou niet langer dient. Creëer jouw eigen werkelijkheid. Leef de wereld die jij buiten jezelf zou willen zien. Ieder speelt zijn eigen rol in het drama wat leven heet en het is niet aan jou of mij om daarover te oordelen. Het enige wat je dient te weten is waar je zelf staat. Dat kun je spiegelen in die ander. De mens, de natuur. Zij geven jou feilloos terug wie jij bent. Om een levend voorbeeld te zijn is het enige wat we te doen hebben onszelf te omarmen. En ik heb het hier niet over buitenkant.

Verandering is het enige constante. Ook dit gaat voorbij. Elk einde is een nieuw begin. De weg die we bewandelen is eeuwig en niet onderhevig aan een fysieke dood.

Om Shanti,
Yasmin

Contact Agenda Aanmelden Blog

Inner-reset

door | 31 juli 2022 | Inspiraties | 18 reacties

Waarachtig leven gaat niet over eten of niet eten, over wel of niet geprikt zijn. Waarachtig leven gaat over gezond verstand en zelfvertrouwen, over eigen verantwoordelijkheid en ten diepste Mensch-wording.

Hoe het begon

De grenzen gingen dicht en plots waren we op weg naar onze vrienden vluchtelingen in Griekenland. Wij gingen moeiteloos voorbij alle grenzen en bleven acht maanden onderweg. Griekenland bereikten we niet. We strandden op Sardinië. Tegen alle verdrukking in wilde mijn negende boek Inner-Reset geboren worden. Waar kon dit beter gebeuren dan op dit magische eiland waar de vrouwelijke energie zo voelbaar is.

Inner-Reset

Het boek Inner-Reset vraagt om omdenken. De weg van ontwaken betekent dat we bereid zijn gebaande paden te verlaten en af te dalen in de diepe kerkers van onze ziel om weerstanden te onderzoeken. Geloof niets van wat ik zeg maar onderzoek wat voor jou waarheid is. Nemen we voor lief wat ons door ouders en opvoeders met de paplepel is ingegoten of hebben we het lef om voor onszelf te gaan staan, onze authenticiteit te leven en onze verborgen schatten te onthullen.

Durf een Rebel te zijn. Schop alle heilige huisjes om, binnenin jouw Zelf…

Ik bezie de wereld als een kind, vol verwondering. Hoe is het in godsnaam mogelijk dat we het vertrouwen in onszelf, het vertrouwen in onze intuïtie en ons voertuig volledig zijn kwijtgeraakt. Hoe is het in godsnaam mogelijk dat we ons lichaam en ons denken klakkeloos in handen hebben gegeven van zogenaamde deskundigen. Ons lichaam bevat haar unieke blauwdruk welke zich kenbaar maakt wanneer wij in ons lichaam durven te wonen en ons ermee durven te verbinden. Vanaf dat moment volgt ons genezingsproces de wijsheid van het lichaam. Wanneer we de angst voor de dood verliezen, zien we ziekte niet langer als een straf maar als een mogelijkheid om een heler en beter mens te worden.

De sleutel

Liefde voor onszelf is de sleutel. Ons lichaam is als de natuur. Hoe minder we ingrijpen, hoe minder we erin stoppen, hoe beter het functioneert. Moeder aarde natuurt gewoon door zolang wij onszelf er niet mee bemoeien. Zij transformeert elke ramp, elke uitdaging, naar harmonie.
Nog sterker, als we het lef zouden hebben alle voorschriften en beveiligingssystemen te droppen, als we het lef zouden hebben om op te houden denkbeeldige vijanden te creëren, vervalt de noodzaak om in te breken, vervalt de noodzaak om oorlog te voeren.
Kortom, onze arrogantie dat het leven anders moet zijn dan wat het is maakt dat we de wereld in alle opzichten naar onze hand willen zetten en brengt ons ver weg van de essentie van de kunst van waarachtig leven.

Alles ontstaat en vergaat voortdurend. Niets is blijvend in de wereld van de vormen. Het licht dat wij in wezen zijn kan zich niet openbaren zonder duisternis. Op het moment dat we denken dat we geboren worden is het onomkeerbaar dat we eens zullen sterven. Maar IK BEN is nimmer geboren en zal nimmer sterven.

Ik bepaal de loop van mijn leven niet. Het enige wat ik bepaal is de manier waarop ik met de dingen omga. En hoewel ik af en toe nog steeds baal of saggerijnig ben, is dat niet de essentie van mijn zijn. Mijn zijn is de pure vreugde van het Hart en niet afhankelijk van welke omstandigheden dan ook.

Mensch wording

Deze turbulente tijd is de tijd bij uitstek om de hoogst mogelijk potentie van onszelf tot volle bloei te laten komen. Om de liefde te leven die ons allen verbindt en waar geen ruimte is voor polarisatie of haat.

Sinds ik zei ‘Ik laat los ik laat God’, wordt mijn leven op magische wijze geleid. Weet dat ook jij een wonder bent, een mysterie en onbegrensd. Wanneer we wakker worden laten we ons niet langer inbedden in de matrix van de driedimensionale werkelijkheid. We laten ons zelfgecreëerde drama achter ons en leren te vertrouwen op onze eigen wijsheid. We geven ons vol vreugde over aan de stroom van het leven, overschrijden de grenzen van het onbekende en dromen onze eigen werkelijkheid.

Goden

Ze kunnen ons alles wat zichtbaar is afnemen. Ze kunnen ons opsluiten. Ze kunnen ons onder dwang vaccineren. Maar ze kunnen ons niet beletten om op te staan, onze waarheid te spreken en te leven. En dat is waar ze bang voor zijn. Dat we weer gaan leven als goden en godinnen vanuit onze onbeperkte mogelijkheden. Dat we ons niet langer laten begoochelen maar opstaan in waardigheid en onze weg bewandelen in goddelijkheid.

Vleugels

Op het moment dat we het paradijs verlieten raakten we niet alleen onze vleugels kwijt, we raakten steeds verder verwijderd van onze ware essentie. De huidige situatie in de wereld dwingt ons om keuzes te maken. We volgen klakkeloos de richtlijnen die ons langzaam maar zeker beroven van onze vrijheden, of we keren naar binnen en vinden de poort naar heelheid en ware vrijheid. Nu is het de tijd om ons te herinneren wie we in wezen zijn.

In tijden van rampen, in tijden van oorlog, kunnen we niet langer de boel voor ons uitschuiven en onze authenticiteit verbergen. Het is de hoogste tijd voor een inner-reset…

In Liefde verbonden met Al wat Is
Yasmin

 

Wees stil en weet

door | 1 juni 2021 | Inspiraties | 27 reacties

Ik ben het gat in de fluit waar de adem van Christus door beweegt. Luister naar deze muziek.
– Hafiz – Soefi

Tijdens een 21-daagse stilte periode, waarin mijn enige voeding mijn tuintje, de vogels en de ongeziene wereld waren en het fysieke lichaam op het scherp van de snede balanceerde, verbleef ik in vrede in de grenzeloze ruimte van mijn hart. Oer-vertrouwen, overgave en het proces van alchemie verlegden grenzen tussen dood en leven. Ik werd letterlijk en figuurlijk lichter en helderder.

Inzicht

Het is niet de bedoeling dat we onze kop in het zand stoppen. Het is de bedoeling dat we helder zijn, dat we durven te staan voor onze waarheid. Wat de consequentie ook mogen zijn. Realiseer jezelf dat alles wat ontstaat vergaat. Alles wat gecreëerd is, is ten dode opgeschreven. Alle materiële vormen vallen vroeg of laat uit elkaar. Maar datgene wat blijft is zuiver bewustzijn. En dat is, wat ik ben. Dat is wat jij bent. Dat is wat wij zijn.

Paradijs

De wereld zou in één klap het paradijs worden zoals de Schepper het heeft bedoeld als mensen zich op dit moment zouden realiseren wie zij in werkelijkheid zijn. Niemand zal de leugens in de buitenwereld nog geloven, wanneer er helderheid en inzicht is in onze binnenwereld.

Waarheid

Door mijn binnenwereld te transformeren creëer ik mijn eigen werkelijkheid en transformeer ik de wereld buiten mij. De weg naar vrijheid is een innerlijke weg. Het enige wapen op het pad is Liefde. Door mezelf, al mijn geloofssystemen en gehechtheden tot op het bot af te breken, sta ik dichter bij de waarheid dan ooit. Het leven is een mysterie.

Geweldloos

In deze staat van zijn is het niet langer nodig om te demonstreren. Heb het lef om eerlijk en oprecht in je eigen spiegel te kijken. Omarm wie jij in wezen bent en durf daarvoor te staan, zonder te analyseren of te oordelen. Wanneer we beseffen dat tijd en ruimte in wezen niet bestaan, kunnen we zonder fysieke aanwezigheid overal zijn en geweldloos ondersteunen wat wij wensen te ondersteunen. In stille verbondenheid met Al wat Is.

Eenheid in verscheidenheid

In Eenheid leven betekent dat ons kleine ikje niet langer centraal staat. In Eenheid leven betekent grenzen verleggen en onszelf openen voor vernieuwing. In Eenheid leven betekent dat we het donker niet ontkennen, maar niemand beschuldigen. Omdat er niemand schuldig is. Het is onwetendheid, niet meer en niet minder. In Eenheid leven betekent in verbinding zijn met alles en iedereen. Onszelf ten volle verantwoordelijk voelen voor wie we zijn, voor wie ik ben, waardoor ik zonder ogenschijnlijk iets te doen een wegwijzer kan zijn voor anderen.

Hazenpad

In tijden van diepe duisternis zijn er vele ongeziene krachten in het universum die ongeduldig staan te trappelen om onze transformatie te ondersteunen. Je kunt ze ervaren in de stille ruimte van je hart. Dit is dé tijd bij uitstek om naar binnen te keren, stil te zijn en te durven voelen. Dit is dé tijd om te kiezen voor kortstondige geluk of ons te realiseren dat de zichtbare werkelijkheid niet meer en niet minder is dan een illusie.

Het is ware levenskunst om te sterven voor je sterft. Offer het ego in het vuur van de Liefde zodat het zonder gezichtsverlies het hazenpad kan kiezen. Op dat moment verlaten we de wereld van de angst en valt er niet langer iets te vrezen. Je kunt in volle glorie, in alle eeuwigheid, voor jouw waarheid, voor jouw goddelijkheid gaan staan.

 

Het uur van de waarheid

door | 30 april 2021 | Inspiraties | 27 reacties

Leven is het meervoud van Lef. Leven betekent risico’s nemen en gebaande paden verlaten om nieuwe werelden te ontdekken.

Sinds we de verbinding met God, de Bron van alle Liefde kwijt zijn, zijn we de verbinding met onze goddelijke natuur kwijtgeraakt. We voelen niet langer de samenhang der dingen. Niet alleen is alles en iedereen in het universum met elkaar verbonden, elke daad, elke gedachte heeft haar weerslag op de totale zichtbare schepping.

Een bewust mens realiseert zich dat wij in het rijke westen voornamelijk bezig waren met ikke, ikke en de rest kan stikken. Er leek geen grens aan datgene wat we materieel konden verwezenlijken. Bracht ons dat gelukzaligheid? Nou nee, niet echt. Daarvoor gingen we de wereld in, naar India, de arme negerkindjes of de vluchtelingen. Zij hebben blijkbaar iets wat wij vergeten zijn. Ik noem het levenskunst.

Tijdelijk behuizing

Het lijden wat zich op dit moment manifesteert komt voort uit het feit dat we onszelf steeds meer identificeren met onze uiterlijke verschijningsvorm en niet met datgene wat onze tijdelijke vorm in stand houdt: ons innerlijke lichaam, het levenslicht ofwel onze ziel. Op de weg die wij bewandelen zijn we volledig vergeten wie we zijn en vertrouwen we kritiekloos de berichtgeving die niets anders beoogt dan ons volkomen in de ban van de angst te houden, zodat we ons gewillig in zullen lijven in het grotere plan.

Alles gaat voorbij

De peilloze leegte die we voelen is op geen enkele manier met materie te vullen. Onbewust hebben we onze huidige situatie gecreëerd om wakker te worden, zodat we de weg naar huis terug konden vinden. De weg naar binnen, waar het koninkrijk Gods al die tijd geduldig ligt te wachten totdat wij onszelf waardig genoeg vinden om haar te betreden.

Zie mij

We zijn voortdurend bezig om erkenning te zoeken in de buitenwereld. Ondanks onze uiterlijke weelde is het gat in ons binnenste een bodemloze put die we proberen te vullen met goederen, vermaak, de schijn van onwaarachtig leven en valse spiritualiteit. We blijven de rol spelen die onze ouders, opvoeders en maatschappij van ons verlangden: ‘Zorg dat je iets bereikt, want op jezelf ben je niets’. Het intense lijden wat dit met zich meebrengt was slechts één ademhaling verwijderd van de situatie waarin we nu zijn beland.

Ontsmetten, afstand houden, mondmaskers, testen, registratie, vaccinatie. Allemaal vormen van onreinheid, van imperfectie, welke naadloos aansluiten bij het zondige en onwaardige zelfbeeld wat de meesten van ons hebben gecreëerd. De onderliggende emotie is: ‘Ik ben niet goed genoeg. Ik kan niet voldoen aan wat jullie van mij verwachten. Ik ben zelfs niet in staat een normale griep te overleven. Het leven is te pijnlijk. Geef me medicatie en drugs zodat ik niet hoef te voelen hoe mislukt ik ben’.

Apartheid

In het afgelopen jaar zijn we zo gewend geraakt aan deze regels, dat velen er heilig in geloven. En zo hebben we twee nieuwe kerken gebouwd. De kerk van de kreupelen en de kerk van de volmaakten. De volmaakten zijn zij die het oude normaal niet los kunnen laten en zich keurig naar de regels voegen. Zij krijgen bonuspunten in de vorm van zoethoudertjes.
Ben je wakker genoeg dat je jezelf indien mogelijk aan de maatregelen onttrekt, je niet vrijwillig laat testen, laat staan vaccineren, dan behoor je tot de kreupelen, ofwel de outcast. Dan is het jouw schuld dat gezonde en kwetsbare mensen ziek worden. Hoe ongelofelijk dat moge klinken, de meeste mensen geloven daar inmiddels heilig in. En probeer daar maar eens mee te leven.

De ware weg

De enige weg die we kunnen bewandelen is de weg naar binnen om te voelen wat onze waarheid is. Jouw voertuig is een prachtig instrument dat feilloos reageert op datgene wat jij erin stopt. Ik heb het niet alleen over datgene wat je eet, maar veel meer over dat wat jij denkt. Velen van ons begrijpen niet dat gedachten krachten zijn die zich ter plekke manifesteren. Ik heb her hier niet over dwangmatige positief moeten denken, integendeel. Wanneer je de waarheid durft te zien en jouw denkbeeldige vijand in de ogen durft te kijken, kom je erachter dat je al die tijd jouw eigen vijand was.

Liefde is Al wat Is

Zij die van de daken schreeuwde dat ze nooit een prik wilde, zit tegenover mij. Ze werkt in de psychiatrie en verloor het contact met man en kind. Zij stonden lijnrecht tegenover elkaar. Ze voelde zich afgewezen en veroordeeld door collega’s. Langzaam maar zeker voelde ze zich verdwijnen in een diepzwart gat en ze dacht: ‘Als ik dan toch dood moet gaan, dan liever met mijn geliefden om me heen.
Ik luister met een open hart. Al mijn vooroordelen smelten als sneeuw voor de zon. Ik voel mededogen en sla mijn armen om haar heen. Ik zie haar ontspannen en volledig transformeren. Het gaat er niet of we wel of niet geprikt zijn. Het gaat erom dat we in liefde met elkaar kunnen zijn. We hoeven het niet altijd met elkaar eens te zijn, maar op zijn minst kunnen we leren naar elkaar te luisteren en elkaar respecteren. De eerste vraag die we zouden moeten stellen is niet: ‘Ben jij wel of niet geprikt’, maar ‘Wat heb jij nodig’.
Ware liefde, ware vrijheid is het hart dat klopt in ieder van ons en dat ons onlosmakelijk met elkaar verbindt.

Het uur van de waarheid

En dan word je wakker. De tijd dat jij nog in sprookjes geloofde die anderen je vertelden is voorbij. Jij wandelt vol vertrouwen jouw unieke pad. Dat pad heeft niets te maken met iets te willen bereiken maar veeleer met dat te zijn wat jij altijd al was: Goddelijk en grenzeloos en in alle opzichten uniek. Er is geen tweede zoals jij.

Trouw blijven aan jezelf opent de poort naar de hemel. Niet na je dood, maar op dit moment. Zodra je je beperkingen accepteert, ontvouwt zich ruimte binnen die beperkingen en kun je beginnen om jouw hemel op aarde te vestigen.

Een kleine achtertuin wordt een paradijs van oneindigheid wanneer jij het centrum durft te zijn, in plaats van de begrenzing te vormen.

De tijd is nu

Onderzoek en doorvoel jouw angst. Word heer en meester over jouw leven. Wees dankbaar voor Al wat Is. Maak van jouw lichaam jouw tempel. Binnenin jou ligt de wijsheid van eeuwen verborgen: de kracht van jouw ziel, jouw ware zijn. Open je hart als een lotusbloem en jouw innerlijke kracht zal de wereld transformeren.

Tien over twaalf

door | 21 februari 2021 | Inspiraties | 17 reacties

We staan aan de vooravond van een nieuwe tijd. Het einde van de Kali Yuga. Een grote omwenteling, waarover de ouden en de wijzen reeds spraken, vindt nu plaats. Alvorens die omwenteling daadwerkelijk plaats kan vinden, moet er een uitzuivering plaatsvinden. We kunnen nu eenmaal geen nieuwe wereld bouwen op oude fundamenten.

De geestelijke strijder strijdt zijn strijd binnenin zichzelf. Hij steekt zijn kop niet in het zand en gaat op onderzoek uit. Wanneer zijn onderzoek op angst stuit, zoals het gebruik van mondkapjes, de gevolgen van een avondklok, vaccinatie of testen, haakt hij niet af, maar daalt hij nog dieper af in de kerkers van het zelf om te doorvoelen waar hij resoneert op die angst totdat hij de angst heeft ontmanteld.

Great Reset

Angst maakt ons passief en laat ons gewillig de rol van slachtoffer innemen. Als we maar lang genoeg de absurde regels blijven volgen, dan zal alles weer normaal worden. Diep vanbinnen weten we inmiddels wel dat we nooit meer teruggaan naar het oude normaal en dat het hier niet om een virus gaat, maar om iets heel anders. We kunnen onze ogen blijven sluiten voor de werkelijkheid of we kunnen onze angst overwinnen en eigenzinnig op onderzoek uitgaan. En geloof me, dat kan schokkend zijn.

Voor velen is het niet te bevatten dat onze eigen regering, tezamen met alle wereldregeringen, een masterplan uitwerken dat rond de tweede wereldoorlog is gestart. Toen werden er zes miljoen Joden en een paar miljoen homo’s en zigeuners vernietigd. Mensen waren geschokt en zeiden: ‘Ik heb het niet geweten’. Nu kunnen we dat niet langer zeggen. We kunnen onze eigen waarheid ontdekken als we de moed hebben ons los te maken uit de kudde om op onderzoek uit te gaan.

Wanneer we onze rol van vrijwillige aanpassing blijven spelen, terwijl we diep vanbinnen weten dat we getuige zijn van de grootste leugen ooit, zijn we medeverantwoordelijk voor datgene wat er in de wereld gebeurd.

Vluchten kan niet meer

Hoewel het inmiddels ver over twaalf is, is het nooit te laat om in onze eigen spiegel te kijken. Naar binnen te keren en te voelen waar en wanneer we zijn afgehaakt. Waar hebben we de kracht van onze ziel, de liefde van ons wezen, in quarantaine gedaan. We deden religie de deur uit. Niet onbegrijpelijk, religie gaat om vormen en rituelen en is buitenkant. Maar de onzichtbare binnenkant, onze ware spiritualiteit, de kracht van het hart, de liefde en de onbegrensde stroom van Leven zijn we niet alleen gaan overschreeuwen, we hebben ook haar aan banden gelegd.

Waarheid

Spiritueel zijn betekent niet dat we onze kop in het zand steken omdat we denken dat met liefde en meditatie alles wel over zal gaan. Spiritueel zijn betekent met je voeten op de aarde staan en te durven zien wat er onder onze ogen gebeurt, zonder daar een oordeel aan te verbinden. Liefde, onvoorwaardelijke Liefde, is een enorme kracht en zij zal uiteindelijk zegenvieren. Zolang we de waarheid ontkennen en angst voelen voor een virus of de gevolgen ervan, zijn we nog niet geworteld in die Liefde en is er nog werk te doen. Zolang we onze verantwoordelijk voor ons lichaam en ons leven uit handen geven en onze deuren massaal sluiten omdat we bang zijn beboet te worden, ons leven of ons inkomen te verliezen, is er nog werk te doen.
Zolang we vanuit schuldgevoel anderen beschermen, in de ontkenning zitten en de angst ons verlamd om onze deuren open te zetten, zullen we niet alleen ons leven en ons inkomen verliezen, maar ook onze zielspotentie, de goddelijke ruimte die we in wezen zijn, het ware Leven.

Natuur

Jouw lichaam is een prachtig voertuig en heeft een intelligentie en innerlijke wijsheid waar je op mag leren vertrouwen. Hoe minder je erin stopt, hoe beter het functioneert. Soms heb je ondersteuning nodig. Ondersteuning die onze regeringen verbieden maar de natuur in overvloed biedt. Van frank en vrij ademhalen tot wandelen, van knuffelen en aanraken tot vitaminepreparaten, kruiden, homeopathie, enzovoort.

Gedachten zijn krachten. Al wat er in dat koppie van jou omgaat manifesteer je vroeg of laat in de vorm. Realiseer je dat denken gebaseerd op ik en mijn niets meer en niets minder is dan jouw ego die altijd gelijk wil hebben. Maar daarachter ligt jouw tijdloze wijsheid te wachten tot jij haar wakker kust. Daar had je vroeger een prins voor nodig, maar dat doen we nu gewoon zelf. En dan donderen we onze driedimensionale persoonlijkheid uit de matrix en gaan we onsZelf verkennen. Jeetje, dan wordt het leven pas echt de moeite waard.

Onze kinderen

Het kan niet waar zijn dat we al dat moois, nog zo verbonden met goddelijkheid en mystiek, op de wereld hebben gezet om ze angstig en monddood te laten maken.

Door onze kinderen alles te geven wat hun hartje begeert en elke oneffenheid uit de weg te ruimen, weerhouden we hen ervan om zich te ontpoppen tot weerbare mensen, bewuste spirituele wezens. Wezens die de weg bewandelen van dualiteit naar eenheid, het midden tussen goed en kwaad. Zolang ze nog te klein zijn om voor hun rechten op te komen, zijn wij het die hen, desnoods met ons eigen leven, moeten beschermen.

Lijden is als het breken van een schaal die ons ware zelf ontsluit, volgens Kahlil Gibran. Lijden opent de poort naar heelheid wanneer wij het erkennen en niet wegstoppen met medicatie, drugs en slimme techniekjes. Lijden versterkt onze weerbaarheid, zij maakt dat wij evolueren en het leven in al haar facetten kunnen ervaren. Lijden vormt de basis voor geluk en ware vreugde wanneer we het oordeel loos omarmen.

Het fysieke leven is op natuurlijke wijze begrensd door tijd en ruimte. Waarachtig Leven is een kosmisch spel van risico’s nemen, pijn, vreugde en verwondering voor het mysterie dat op geen enkele manier te verwoorden valt. Waarachtig Leven is voortdurend jouw innerlijke en uiterlijk grenzen verleggen. Dat kan alleen wanneer je de angst voor de dood voorgoed achter je hebt gelaten.

Hoger doel

Geluk is onze ware natuur. Daar hoeven we niets voor te doen. Door God de deur uit te doen verloren we een spiritueel doel in het leven. Techniek, geld en machten buiten onszelf, werden onze nieuwe goden. Onze leegte probeerden we op te vullen met bezit en vermaak. Het blijft surrogaat. Vormen zijn tijdelijk en brengen geen blijvend geluk. Hoe meer we aan onszelf toevoegen, hoe meer we ons bewust worden van onze innerlijke leegte.  In tijden van verlies, in tijden van oorlog krijgen we de mogelijkheid om onszelf te overstijgen. Het is de hoogste tijd om op te staan en onsZelf te vinden. Het is de hoogte tijd om naar huis te gaan.

De hemel op aarde

Alleen in de dimensie van zijn, van heelheid, kunnen we waarachtig bestaan. Dat is de hemel op aarde. Eenheid in verscheidenheid. Daar is vrede, Liefde, Waarheid, daar is waarachtig Leven, Vreugde en de Eeuwigheid.

 

 

All life matters

door | 8 juli 2020 | Inspiraties | 14 reacties

Zolang we niet heel zijn in onszelf, zoeken we een vijand in de buitenwereld. Zolang we ons gelijk willen halen, zijn we niet vrij van eigen pijn. Een ander haten betekent dat we onszelf niet liefhebben. Het veroorzaakt innerlijk lijden en vervreemd ons van ons zelf.

Verdeel en heers

Na jarenlange discussies over zwarte piet, wordt nu de moord op een zwarte man in USA aangegrepen om aan te tonen dat discriminatie nog steeds bestaat. We begrijpen niet dat verdeel en heers de methode is die leiders gebruiken om ons tegen elkaar op te zetten, zodat de aandacht wordt afgeleid van datgene wat er in het verborgene gebeurt.

Het is van belang dat we erkennen wat we uitgevreten hebben in het verleden. Daar hoeven we niet trots op te zijn. De Nederlanders niet, de Moren niet, de Amerikanen niet, de Afrikaners niet, de Arabieren niet en wijzelf niet.
Op het moment dat we onszelf en de ander kunnen vergeven, hoeven we ons niet langer schuldig te voelen en kunnen we een streep trekken onder het verleden, zodat we in het heden hand in hand kunnen gaan staan voor datgene wat ons allen aangaat: onze democratie, onze met bloed bevochten vrijheid.

Uitdagingen polijsten de ziel

We worden geboren als vrije wezens op die speciale plek waar we de lessen kunnen leren die onze ziel gekozen heeft om een beter en oprechter mens te worden. De weg die we bewandelen is er een van vallen en opstaan, van uitdagingen en verlangens, van verdeeldheid en verbondenheid. Het doel is niet meer en niet minder dan ons ego te overstijgen en ons in alle opzichten één te voelen met AL wat Leeft. We zijn allen broeders en zusters. We komen allen voort uit dezelfde bron. Uiteindelijk kunnen we niet meer spreken over ik en jij maar uitsluitend over wij.

Het maakt niet uit waar we geboren worden. Onschuld, vrijheid en heelheid zijn het geboorterecht van ieder mens. In plaats dat we onze kinderen eren om hun heelheid, nemen we hen stukje bij beetje alles af wat hen aan de hemel, aan totaliteit en aan perfectie herinnert. Langzaam maar zeker worden we inkadert in een dualistische wereld van goed en kwaad. Afhankelijk van waar we geboren zijn, wordt onze kleur of onze afkomst superieur.

Discriminatie is van alle tijden

Er zijn ook blanken als slaven verhandeld en ik zou zeggen dat de situatie waarin mijn vader belandde niet meer en niet minder was dan slavernij. Na de vroegtijdige dood van mijn ouders heb ik enorm met mijn gezondheid en mijn verleden geworsteld. Door niet langer iemand buiten mijzelf daar de schuld van te geven vond ik mijn zelf terug en leerde ik de kracht van vergeving. Ik dacht dat ik mijn moeder haatte, maar ik haatte mijzelf. Ik vergaf haar en gaf mezelf terug aan mezelf. Dat is pure vrijheid. Vreugde, dankbaarheid en een steeds grotere heelheid werden mijn deel. Door mezelf lief te hebben vielen alle grenzen tussen mij en die ander weg en kon ik iedereen vergeven en liefhebben. Ik ontdekte dat elke ziel hier op aarde op zoek is naar zichzelf. Ieder mens verlangt ernaar erkend en herkend te worden.

Dacht je dat het toeval is dat je in een zwart, blank of blauw lijf bent geboren? Dacht je dat het toeval is dat je de dochter van een koning bent of de zoon van een drugsdealer? Natuurlijk niet. Je ziel koos ervoor om jeZelf in alle diepte te leren kennen.

Erkenning bevrijdt ons

Het is de hoogste tijd dat blanken erkennen dat ze lang genoeg de wereld hebben gedomineerd. Maar denk nu niet dat het beter wordt als Afrika die rol over gaat nemen. Wanneer mensen macht krijgen en daar innerlijk niet klaar voor zijn, (en wie is dit wel) gaat zelfs de meest integere ziel voor de bijl.

Iedereen discrimineert

Ik zette me af tegen rijke mensen, zij hadden het in mijn ogen verdraaid gemakkelijk. Tot ik in India echte armoede zag en me realiseerde dat ik mijn verleden koesterde. Kon ik me lekker afzetten tegen de buitenwereld en hoefde ik niet de verantwoordelijkheid te nemen voor mijn binnenwereld. Dit inzicht gaf mij de mogelijkheid om eeuwig slachtoffer te blijven of heer en meester(es) te worden over mijn eigen leven. Ik koos voor het laatste.

Het is een uitdaging om in de wereld te zijn en je verworvenheden te delen met anderen, maar niet langer van de wereld te zijn.

De kunst van leven

We zijn niet op aarde gekomen om de aardse realiteit te ontvluchten. We hoeven evenmin gehecht te zijn aan lijden om het walhalla te verdienen. We zijn op aarde om ons zelf in alle opzichten te vervolmaken. Sinds ik mijn lichaam volledig bewoon en mijn denken naar de achtergrond is verdwenen, kan ik iedere ervaring omarmen. Er zijn geen goede en geen slechte ervaringen. Iedere ervaring is voedsel voor de ziel. Het leven is een godsgeschenk.

Door mezelf te omarmen, leerde ik anderen in hun ware essentie te zien en te omarmen. Ik houd van mensen. Mijn vrienden hebben alle kleuren van de regenboog. Ik doe mijn afkomst eer aan en voel me thuis bij het uitschot in onze maatschappij: de zwerver, de beachboy, de vluchteling, de kerels in de bajes en noem maar op. Wanneer we niets te verliezen hebben, wanneer er geen verleden en geen toekomst is, staan we dicht bij de Waarheid en leren we de kunst van Leven.

Alles wat we bestrijden groeit

Door te vechten tegen ziekte, creëren we een ziek lijf en een zieke maatschappij. Door te vechten tegen discriminatie, creëren we verdeeldheid. Door een ziekte te doorleven eren we niet alleen ons immuunsysteem, we worden groot en sterk. We zouden zwakkeren niet moeten beschermen, maar hen uitdagen in hun ware kracht te gaan staan. We zouden niet moeten demonstreren tegen discriminatie, we zouden moeten demonstreren voor vrijheid in verbondenheid. 

Weerspiegeling

Door ons op te laten butsten door de massamedia zijn we sinds 11 september 2001 systematisch elkaar gaan haten en wantrouwen. En niet alleen in het rijke westen. Christenen haten moslims, zwarten haten blanken, rijken haten armen en visa versa. Natuurlijk komt dat onze machthebbers goed uit.

De regering is een weerspiegeling van onszelf. Het heeft dus weinig zin om met de vinger te wijzen. De eerlijkheid gebiedt ons om naar binnen te kijken en te accepteren dat wij onze verantwoordelijkheid volledig uit handen hebben gegeven.

Makke schapen

Het is tijd dat we ophouden met polariseren. Daarmee verzwakken we onze positie en spelen we de machthebbers in de kaart. Door ons systematisch een beetje meer vrijheid te geven, laten we ons verblinden en als makke schapen naar de slachtbank leiden. Tot we murw genoeg zijn om die noodmaatregel en zelfs de verplichte vaccinatie te accepteren. We zien voor het gemak maar even over het hoofd dat dit niet alleen het einde is van onze vrijheid, maar ook van onze democratie.

De kunst van niet weten

Voor alle duidelijkheid, we kunnen niet terug naar het verleden. Het is hoog tijd dat we onder ogen zien dat we niet alleen elkaar, maar vooral onze aarde hebben uitgebuit. Hoog tijd voor een nieuwe wereldorde, een nieuw moraal.
Natuurlijk weten we nog niet hoe we dit in gaan kleuren. We mogen leren de kunst van het niet weten te omarmen. Als het verlangen groot genoeg is, we actief blijven dromen en de Liefde die we in wezen zijn samen bundelen,  kunnen we deze tijd vol vertrouwen tegemoet treden als het grootste avontuur ooit.

Slachtoffer zijn is een keuze

Stoppen anderen te beschuldigen is moeilijk. Je geeft je slachtofferrol op, je valse gevoel van veiligheid. Dat is ware spiritualiteit. In alle opzichten verantwoordelijkheid nemen voor het resultaat van jouw zijn. Wanneer we onze verloren vrouwelijk kant opnieuw initiëren en integreren, in onszelf en in de samenleving, voelen we een diepe verwondering voor de schepping en al haar schepselen.

Het ware leven

In essentie worden we allemaal naakt geboren en zijn we een en dezelfde. Als je dit in alle diepte durft te voelen, heb je geen behoefte meer om met je vinger naar wie dan ook te wijzen. Niemand kent de blauwdruk van de ander.

Wanneer we ophouden het verleden op te rakelen, kunnen we onze handen ineenslaan en onze harten in Liefde verbinden, zodat we samen kunnen staan voor het meest waardevolle wat we op aarde kunnen verwerven: Broeder- en zusterschap. Het ware Leven kan zich uitsluitend ontvouwen in vrijheid. Liefde is eenheid in verscheidenheid en kleurt de wereld een tikkie mooier.

 

 

 

Niet langer kan ik zwijgen

door | 2 april 2020 | Inspiraties | 46 reacties

Liefde is niet Lief. Liefde maakt feilloos zichtbaar wat er mis is in onze binnenwereld en in de buitenwereld. Liefde is als het Licht dat schijnt in de duisternis.

Niet langer kan ik zwijgen

Ik leef bij de gratie van Liefde. Bij de gratie van mijn huisarts die de deur opende naar het alternatieve circuit. Bij de gratie van mijn geweldige chirurg. Bij de gratie van mensen zoals Marthe. wiens alchemistische praktijk vernield werd omdat een van haar patiënten stierf. Zij werd uitgemaakt voor heks en met gevangenschap bedreigd omdat ze vele mensen het leven redde die uitbehandeld waren bij de traditionele geneeskunde.

Maar vooral leef ik bij de gratie van mijn eigen wijsheid. De rebel in mij die me steeds opnieuw dwong mijn eigen eenzame pad te bewandelen en mijn eigen waarheid te ontdekken. Die me leerde niet langer een schuldige buiten mezelf aan te wijzen, maar naar binnen te kijken.

Leve onze vrijheid

Leve het zelfbeschikkingsrecht van ons westerse mensen. We hebben ons overgegeven in handen van wetenschappers die het beter menen te weten dan wijzelf. Moeders, vaders, rebellen en artsen die vragen hebben worden in het belachelijke getrokken of, zoals de laatste groep, moeten voor hun leven vrezen. En hoewel er nog nooit zoveel mensen aan kanker zijn dood gegaan, durven we de waarheid niet onder ogen te zien. Kan het zijn dat ze moedwillig ons immuunsysteem naar de gort helpen om een reden te hebben ons te vaccineren. Om een reden te hebben ons als makke schapen naar de slachtbank te voeren.

En hoewel ik de eerste helft van mijn leven mijn mond dichthield omdat ik niets te vertellen had en niets voorstelde, ik had immers niet gestudeerd en kon mijn visie dus nergens op baseren, ben ik inmiddels door de wol geverfd en is het nu de juiste tijd om naar buiten te treden.

Immuun

Godzijdank heeft het leven mij gepolijst en zeer kritisch gemaakt. Ik eet al decennialang geen vlees, behalve bij hoge uitzonderingen. Ik geef mijn lijf tijd om te helen en ondersteun dit met homeopathie of andere natuurlijk methoden. Ik slik geen paracetamol. Niet voor het lijf en niet voor de ziel. Alles, maar dan ook alles, wat er op mijn pad komt durf ik te omarmen. Niets of niemand geef ik de schuld van mijn welbevinden. Ook mezelf niet meer. Ik sta te midden van het lawaai en ben inmiddels redelijk immuun voor alle negatieve invloeden om me heen. Poten op de grond, dat wel. Met alle respect, ik ben niet het type die problemen weg visualiseert of liefde over de wereld gaat sturen. Als je hart open is hoef je je nergens meer mee te bemoeien. Liefde volgt immers als vanzelf haar natuurlijke stroom.

We weten het niet

Niemand weet het, ik dus ook niet. Ik baseer me op ervaring. Datgeen wat ik zelf heb ontdekt en doorleefd. Dit lichaam is van ziek en ongezond groot en sterk geworden, niet omdat ik mijn basisprikken niet heb gehad. Dat was in die tijd helaas zo.

Later toen ik begon te reizen sloeg ik alle aanbevelingen voor vaccinaties in de wind. Ik ging zelfs met een fake-document voor gele koorts de grens van Kenia naar Tanzania over omdat ik dat vergif niet in mijn lijf wilde. Ik slikte gaan malariapillen terwijl ik jaren aan de kust van Kenia doorbracht, malariagebied bij uitstek. De beachboys maakten voor mij het drankje van hun wonderboom wat zij slikten voordat onze medische kennis ook daar haar intrede deed. Vergelijkbaar met onze levertraan in vroegere tijden om de winter door te komen. Ik kreeg al die jaren geen malaria.

In maart 2020 hoorde ik in Griekenland over het corona-virus.  Wouw nu hebben ze echt iets gevonden om de waarheid achter te verbergen, ging het door mij heen. De waarheid over vluchtelingen, over 5G, over onze dierindustrie, kinderporno, vaccinaties, over… vul zelf maar in.

Wake-up call

Een ding is zeker. Ik ben positief. Ik denk dat we handelen vanuit onwetendheid totdat we hardhandig wakker worden geschud. Wie weet is dit voor velen nu het juiste moment, wie weet is dit de wake-up call.

Eerlijk is eerlijk. Ik heb nog nooit zulke mooie ontmoetingen gehad in mijn bos en in mijn dorp als sinds de lock-down. Een dorp waarin ik jaren outcast was omdat ik anders schijn te zijn.
Mijn hart is verbonden met de mensen om me heen, met mijn vrienden in Kenia die opgesloten zitten en niets meer te eten hebben. Met mijn vrienden vluchtelingen. Zij zijn een onlosmakelijk deel van mijzelf en tonen een duidelijk staaltje van pure kracht en heldenmoed.

Dankbaar

Hoewel ik niet van plan was om terug te komen naar Nederland, is dit de plek waar ik nu hoor te zijn. Ik ben dankbaar dat ik hier geboren ben. Ik ben dankbaar voor alle voorzieningen die er zijn. Ik ben dankbaar dat we een aantal van deze voorzieningen in gaan leveren en daardoor sterker en onafhankelijker worden. Vergelijkbaar met ons immuunsysteem als we ons lichaam de kans geven haar natuurlijke intelligentie te volgen. Ik ben dankbaar dat ik de vrijheid had om uit de gevestigde orde te stappen zonder daar (openlijk) voor gestraft te worden.

Wanneer we een andere zichtbare werkelijkheid willen creëren, zullen we de moed moeten hebben om voor onze eigen waarheid te gaan staan. Daarmee dienen we niet alleen ons zelf, maar bemoedigen we al die mensen die het ook zo voelen maar nog een klein zetje nodig hebben om er openlijk mee naar buiten te komen.

Goed en kwaad

We hebben onze buitenwereld opgedeeld in goed en kwaad. In rangen en standen. Gezond en ziek. Vluchteling en migrant. In mensen die niet het recht hebben om hun landsgrenzen te overschrijven en de vrije mens die mag gaan en staan waar hij wil. Althans dat was tot voor kort nog zo…

Liefde is de basis

Angst maakt dat we onszelf ontkrachten en gewillig uitleveren. Liefde betekent in verbinding zijn. We hoeven er niets voor te doen. We zijn dat gewoon. We hoeven het alleen maar te delen om het te laten vermeerderen. Baby’s en kinderen die we knuffelen en onvoorwaardelijk liefhebben tijdens hun eerste zeven levensjaren, worden doorgaans mensen die een stootje kunnen verdragen. Wat zou de wereld er anders uitzien als we kinderen en volwassenen vertellen dat ze niets hoeven te bereiken, dat ze gewoon zichzelf mogen zijn en we van ze houden en in ze geloven.

Elke natuurlijk doorgemaakte griep etc. maakt ons fysiek sterker. Ook op emotioneel en geestelijk niveau. Ziektes die we platslaan met medicijnen of vaccinaties helpen ons niet ons immuunsysteem te versterken en ons karakter te vormen, integendeel. Ziektes bestrijden betekent vechten tegen. Elk gevecht is al bij voorbaat verloren. Waarachtige genezing begint bij de vraag: Wat wil je mij vertellen.

We menen dat het leven maakbaar is. Dat we alles kunnen kopen voor geld. Maar Liefde is niet te koop. Gezondheid is niet te koop. Het is een teken van gezondheid dat je in alle opzichten het leven Leeft en uitstraalt. Dat je niet langer je leven opdeelt in goed of slecht, maar in vrede bent met dat wat is en dit volledig kunt omarmen.

Ik durf te onderscheiden zonder te oordelen. Vraag me niet om mijn kop in het zand te steken en klakkeloos de kudde te volgen. Als ik dat gedaan had zou ik hier niet meer zijn. Ik beschuldig niemand. Hoewel ik in wezen niets bezit dan mezelf, ben ik niet jaloers en hoef ik met niemand te ruilen.

Ik ben niet bang om het virus te krijgen. Ik heb zoveel doorleefd wat vele malen ernstiger was en ben daar sterker en gezonder door geworden. En mocht het zo zijn, dan vertrouw ik erop dat ik met evenveel vreugde dit lichaam teruggeef aan moeder aarde als waarmee ik het op dit moment bewoon.

Een waarachtig mens

We zijn niet op aarde om 90 of 100 of onsterfelijk te worden. We zijn op aarde om onszelf in alle opzichten te vervolmaken zodat we een levend voorbeeld kunnen zijn voor anderen. Een waarachtig mens laat zich niet weerhouden door denkbeeldige angsten en is niet bezig om zijn eigen huid te redden.

Ik denk terug aan ons zijn in de Aidskliniek in Boksburg in Zuid-Afrika*. Kleine kinderen en jonge mensen stierven als ratten. Ik dacht niet aan bescherming. Ik vond het een voorrecht om naast hen te zitten, ze aan te raken en mee te reizen. Niemand die ziek of oud is zou alleen moeten zijn wanneer hij of zij dat niet wil. Er is geen grotere kracht op de wereld dan Liefde. Geen groter genezend vermogen dan die van de helende aanraking.

Wanneer mensen mij zien valt hun doorgaans iets op. Mijn levendigheid, mijn vitaliteit, mijn beweeglijkheid. Mijn sprankelende ogen, ook wel spiegels van de ziel genoemd. Naarmate we meer onszelf worden en omarmen dat wat is, begint ons innerlijk licht meer en meer naar buiten te stralen.

Vrijheid ons hoogste goed

Het is van de zotte dat we zonder protest onszelf het meest kostbare dat we bezitten af laten pakken. Vrijheid van handelen, vrijheid van meningsuiting. Ik bedoel niet het schelden op elkaar of op de sociale media. Ik bedoel dat we respectvol naar elkaar kunnen luisteren, ook al heeft die ander een andere mening. Laten we weer nieuwsgierig worden als kinderen. Dan stromen we mee op de golven van de zee en blijven we eeuwige zoekers.

Het is te gek dat we elkaar het meest essentiële in dit leven ontzeggen: een liefdevolle aanraking.

Achter de schermen groeit het bewustzijn. Ik vecht niet. Ik scheld niet. Ik sluit mijn ogen niet. Ik zie dat in alles Liefde is. Ook daar waar ik het moeilijk kon zien. Hoewel ik geen enkele religie aanhang, doet het me deugd dat de meester Jezus geen watje was en dat liefde geen doekje is om het bloeden achter te verbergen. Hij was niet geïnteresseerd in de massa. Waarachtige verandering begint binnen in het individu, als een flits van inzicht.

Het pad van de Liefde is eerlijk, oprecht en confronterend. Liefde maakt zichtbaar al datgene wat verborgen is. Ook en vooral in jezelf. Liefde daagt je uit om alles op te ruimen wat er tussen jou en de waarheid staat. Liefde maakt dat ik mijn lijf minimaal maar goed voed en onderhoud. Liefde maakt dat ik mijn immuunsysteem niet afbreek door rotzooi tot me te nemen wat niets met voeding te maken heeft.

Zolang je jouw negatieve gedachten voedt, zolang er angst in jou is, ben je te manipuleren. Het is van belang dat we onze vibratie hooghouden door schoonheid in alles te zien. Door te zingen, te dansen, te mediteren en lief te hebben. Dat is een goede boost voor ons immuunsysteem.

 

Laten we God de deur uit doen

door | 7 juni 2012 | Inspiraties | 0 Reacties

Laten we God de deur uitdoen want God is de bron van alle ellende.

Voordat je geschokt dit verhaal terzijde schuift, nodig ik je uit om rustig en ontspannen verder te lezen. Laten we het beeld wat we geschapen hebben van God de deur uitdoen, want dat beeld, datgene wat we God noemen, is de bron van alle ellende. We zeggen dat God de mens geschapen heeft naar zijn beeld en gelijkenis. De waarheid is dat wij beperkte mensen God geschapen hebben naar ons beeld en gelijkenis. Wij kleingeestige mensen zijn niet in staat om de totaliteit van God te bevatten en dat is oké. God is niet te bevatten. Maar omdat we nu eenmaal alles willen begrijpen, alles tastbaar willen maken hebben we God geprobeerd in tastbare concepten te verpakken. In beelden, in plaatjes in namen hebben we het Onnoembare, het Ongrijpbare, het Onmeetbare, het Onbegrensde teruggebracht binnen de grenzen van het menselijke begrip. En zo schiepen en schapen we dag na dag het beeld van God wat ons het beste bevalt maar wat God onwaardig is.

Atheïsten en filosofen proberen elkaar al decennialang te overtuigen van hun gelijk. De ene partij zoekt voortdurend naar bewijzen dat God niet bestaat, de andere partij zoekt voortdurend naar bewijzen dat God wel bestaat. Als God werkelijk bestond in een vorm zou Hij lachen totdat de tranen over zijn wangen liepen van plezier. Die tranen zouden ongetwijfeld na verloop van tijd veranderen in tranen van verdriet en wanhoop over zoveel onbegrip.

God als tuinman

Er is een verhaal van God als tuinman. Ik vind het een prachtig verhaal. God is als een tuinman die zijn tuin bewerkt. Hij schept zich voortdurend in allerlei vormen, mooie en minder mooie en de kern van al die scheppingen is het wonder en valt niet te ontrafelen. Door het wonder niet het wonder te laten, ontkrachten we het wonder tot het niet langer een wonder meer is. We zitten stiekem dag en nacht aan de rand van de tuin en proberen God, de tuinman, te vangen en te ontmantelen. En omdat God niet te vangen is en zich op geen enkele manier laat zien, ook niet in de vorm van de tuinman, beweren we dat God niet bestaat. Maar dat heeft niets met God te maken, laat staan met de tuinman of de tuin. Die twee zijn beiden wel degelijk een realiteit. Het heeft met onze beperkt voorstellingsvermogen te maken dat we niet voorbij de vormen kunnen kijken. Met het feit dat wij te kleingeestig zijn om ons werkelijk een voorstelling van God te maken. En dat zijn we ook, we zijn daar te kleingeestig voor.

God laat zich nu eenmaal niet vangen in een beeld, in welk beeld dan ook. Elk beeld is een regelrechte aanfluiting van God, een ontkrachting. God is de totaliteit van alle dingen en tegelijkertijd is God elke creatie apart. En omdat we nu eenmaal zo beperkt zijn vergeten we dat we rustig in de tuin kunnen gaan zitten om de tuin te ervaren. We kunnen God ervaren in de tuin, in alle creaties, in alle bloemen, in alle insecten, in alle vogels, dieren, ja zelfs in de mens! God is de tuinman en de tuin. Je zult God niet vinden gescheiden van zijn tuin. Je kunt God niet zien, je kunt God alleen maar ervaren. Door jezelf leeg te maken en jezelf te ontdoen van alle beelden, alle concepten alle creaties waar we door de eeuwen heen, door alle incarnaties heen, ons systeem mee bezoedeld hebben, zijn we dichter bij God als we ooit zijn geweest. Het vraagt om af te rekenen met het verleden. Af te rekenen met alles wat we eens als waarheid hebben aangenomen. Met alles waar we eens onze identiteit uithaalden en wat we gebruikten om onszelf te onderscheiden en te verheffen boven anderen.

Mijn God

Mijn God is het vergif, het is de bron van alle ellende, de bron van alle lijden. Mijn God is de kern dat we elkaar bevechten uit naam van diezelfde God. Mijn God is de kern dat de moslims in het noorden van Thailand besloten hebben de boeddhisten in dat gebied uit te roeien en te vermoorden totdat alleen hun gebied, hun zuivere ras, in dit geval de moslim overblijft. Mijn God is de oorzaak dat de joden Christus aan het kruis sloegen omdat ze in hun denken, in hun zelfgecreëerde beelden, bleven steken. Mijn God is de oorzaak dat de christenen zo nodig de arme negerkindertjes moesten gaan bekeren omdat hun God, de natuur, zo primitief was. Mijn God is de oorzaak dat christenen wereldwijd tempels hebben vernietigd om er de kerken van hun God op te bouwen. Mijn God is de oorzaak dat de Chinezen Tibet binnenvielen om een oude cultuur met de grond gelijk te maken. Mijn God is de oorzaak dat de Verenigde Staten van Amerika hun aanvankelijke opdracht zijn vergeten, zichzelf verheven hebben als zijnde de enige echte ware God gebaseerd op macht en geld en op de troon van God zijn gaan zitten om de wereld te laten zien dat zij het recht hebben in te grijpen in een, in hun ogen, goddeloze wereld. Moord is ineens geen moord meer wanneer het uit naam van God gebeurd. Honderden, ja duizenden mensen werden en worden dagelijks vermoord uit naam van God. Niet een van deze moordenaars verdwijnt achter slot en grendel. Niet een van deze massamoordenaars wordt aan de galg gehangen en wereldwijd vertoond op het internet. Niet een van deze massamoordenaars verdwijnt naamloos jarenlang in de dodencel om uiteindelijk de doodstraf te ondergaan, zoals mijn vriend Edward uit Texas* en vele Edwards in het goddeloze Amerika.

Beeltenissen

Dus laten we God de deur uitdoen. Laten we alle beelden die we eens gecreëerd hebben van een God en waar we onze veiligheid en onze zekerheid aan ontleenden voorgoed de deur uitdoen. Hoewel we volgens ons zeggen niet meer in een God geloven gebruiken we deze beelden nog steeds wanneer het ons uitkomt om onszelf te verheffen boven andere culturen, boven andere beschavingen. Ja, we creëren willens en wetens steeds nieuwe beelden door symbolische beeltenissen, zoals het beeld van de meester Jezus en Maria Magdalena steeds opnieuw te herscheppen en te persen in de beeltenis van een historisch figuur. Om deze nieuwe beeltenissen de ether in te slingeren als zijnde de nieuwe waarheid en ons zogenaamd te bevrijden van de beperkte beelden van weleer. Wanneer we niet bereid zijn om onszelf wakker te schudden en zelf verantwoordelijkheid te dragen voor al onze beelden, zolang we ons hoofd blijven verstoppen in het zand, zal dit blijven gebeuren. Nieuwe religies zullen zich blijven vestigen op de fundamenten van oude. We willen niet begrijpen dat goddelijke impulsen geboren worden in ieder moment en onmiddellijk zullen verstarren als we ze in vormen gaan duwen en verheffen tot waarheid. Alles wat we in het verleden verafschuwden herscheppen we elk moment opnieuw.

Is Jezus ook niet zo begonnen? Is Gautama de Boeddha ook niet zo begonnen? Nee, zij hebben geen nieuwe kerken, geen tempels gecreëerd. Zij wisten maar al te goed dat ware religie levendig en vernieuwend is, elk moment opnieuw, en nimmer in een vaste structuur gestopt kan worden. Religie is een ervaring, een belevenis, een vorm van zuiver zijn. Zij hebben op geen enkele manier een geloof of een kerk willen stichten. Het zijn hun volgelingen die dat gedaan hebben. Het christendom, het boeddhisme, de islam en alle kerken, tempels en moskeeën zijn het gevolg van een concept, van een overtuiging, en hebben in die zin niets te maken met de zuivere boodschap van de Meester Jezus, van de profeet Mohammed.

Gautama de Boeddha ging er prat op dat hij geen nieuwe religie in de wereld heeft gezet. Maar heden ten dage vind je overal boeddhistische tempels waar Boeddha geëerd wordt als een God, als een persoon.

Waarheid

Dus laten we God de deur uitdoen. Laten we alle tempels omver gooien en alle kerken afbreken. Niet daadwerkelijk maar in onszelf. Laat je niet langer bedotten door een geloof waar je jezelf aan vast bent gaan klampen om bij de veiligheid van de clan te horen. Een waarheid die niet de onze is maar die we als overlevering hebben meegekregen. Concepten zijn altijd oud en achterhaald, en God kan nooit oud zijn. God is altijd nieuw. God is altijd dit ene moment. God schept zich elk moment in nieuwe vormen. God is al die vormen en tegelijkertijd geen enkele vorm. Je kunt God niet bevatten. Je kunt God uitsluitend ervaren in al Zijn vormen, de mooie en de minder mooie, geen enkele uitgezonderd.

Dus zet jezelf niet buiten de tuin en ga niet wachten totdat de tuinman verschijnt. Zet jezelf in het midden van de tuin. Wees jezelf, wees goddelijk, en ervaar het goddelijk in alle verschillende creaties in de tuin.

Laten we ophouden met de dodelijk concepten die we eeuwenlang rondstrooien en waarmee het intellect het gepeupel onder de duim heeft proberen te houden. Laten we het valse respect voor al deze concepten rustig loslaten. Het zijn holle frasen, bij elkaar gebracht uit reeds bestaande bronnen, maar niet doorleefd door het Zelf. En God kan niet bijeen gebracht worden, God kan niet in een concept geduwd worden, God kan alleen maar rechtstreeks ervaren worden als licht, als liefde, als energie.

Ga zitten, maak jezelf leeg en laat alle beelden los. Ervaar jezelf zoals je werkelijk bent. Geen vaste vorm maar energie, vibratie, trilling, frequentie. Val uiteen in miljarden deeltjes. Voel hoe die deeltjes sneller zijn dan het licht zelf. Dat is waarheid, dat is wat je bent, dat is wat voortdurend ontstaat en vergaat – ontstaat en vergaat – ontstaat en vergaat. God is voortdurende beweging. God ontstaat en vergaat voortdurend in Zijn schepping. God is sneller dan het licht, en God is tegelijkertijd het licht zelf. God is boven alle vormen verheven en tegelijkertijd is God alle vormen. God is liefde met hoofdletters en omvat alles in zijn grenzeloze liefde, zelfs datgene wat denkt geen liefde te zijn. Want in essentie is alles liefde. Alles komt voort uit liefde, uit die Ene bron en zal uiteindelijk terugkeren in die Ene bron die liefde heet…

En er is natuurlijk niets op tegen om in de beperking van het mens zijn God te eren in een beeltenis, zolang we die nog nodig hebben. In onze gemanifesteerde vorm maken we nu eenmaal gebruik van vormen. Daar is niets op tegen zolang we weten dat het slechts beelden zijn, een vorm ver bezijden de waarheid, en een zwakke afspiegeling van de werkelijkheid. Zolang we onszelf en anderen blijven respecteren en onze beelden niet gebruiken om elkaar te bevechten, om anderen op te zadelen met onze beelden als zijnde DE waarheid, is er niets aan de hand. Zolang we onze angsten niet gebruiken om verdeeldheid en onrust te zaaien, om het recht aan te ontlenen onszelf te verheffen en anderen te onderdrukken, is er niets aan de hand.

Om Shanti,
Yasmin

Geverifieerd door ExactMetrics